บทที่ 652

“ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่?” ฉันพันผ้าเช็ดตัวรอบตัวเเล้วเดินเข้าไปในห้องของฉัน ชายหนุ่มเดินตามหลังฉันมาอย่างเชื่องช้า ฉันรู้สึกแปลกใจเพราะมันเป็นเวลาเเค่ประมาณสองสามชั่วโมงตอนที่ชาร์ลสโทรหาเขา เเละเขาก็มาโผล่ที่ไอซ์เเลนด์เเล้ว! นั่นหมายความว่าเขาน่าจะกำลังอยู่ระหว่างทางมาไอซ์แลนด์ตอนที่ชาร์ลสโทรหาเขา เขารู้ตำแหน่งของฉันราวกับพลอกฝ่ามือของเขา ไม่ว่าจะอะไรก็ตาม สถานการ์ณก่อนหน้านี้มันเป็นอย่างไรนะ? เขาแกล้งทำเป็นความจำเสื่อมรึไง?! เขาคิดว่าฉันจะไม่รู้ว่าเขากำลังเเสดงละครอยู่งั้นเหรอ? เขาวางแผนจะแสดงเป็นคนความจำเสื่อมเเบบนี้ต่อไปหรือเปล่านะ? ฉันเดินเข้าไปในห้องแล้วหันกลับไปมองสายตาของชายหนุ่มก่อนที่จะพูดอย่างสบาย ๆ “มันดูไม่เหมาะสมสำหรับชายหญิงที่จะอยู่ห้องเดียวกันค่ะ” แซคคารี่ลังเลเเล้วรีบปิดประตูทันที เขาไม่ได้พูดอะไรสักคำตั้งเเต่เขามาถึงที่นี่ สายตาของเขาเลื่อนมาสบกับฉันอย่างอ่อนโยนราวกับว่าเขากำลังศึกษาสิ่งทดลองบางอย่างอยู่! ฉันสวมชุดก่อนที่จะนอนลงไปบนเตียง บางทีอาการหวัดของฉันน่าจะยังไม่หายดี เลยเป็นเหตุผลว่าทำไมฉันถึงรู้สึกมึนหัว ตอนที่สติของฉันเริ่มกลับคืนมา ฉันนึกถึงแซคคาร