บทที่ 63

ในที่สุดก็เป็นคำตอบสำหรับการรอคอยความรักอันยาวนานของฉัน หัวใจของฉันสับสนอย่างมากในที่สุดเขาก็ช่วยให้หลุดพ้นกับสิ่งที่ฉันต้องการ แต่ฉันไม่กล้าที่จะเก็บความรู้สึกที่ฉันสงสัยและได้รู้มันในวันนี้อีกต่อไป ใช่ ฉันกล้าพอที่จะทำเช่นนั้น! ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้าฉันในขณะนี้มีดวงตาที่ชัดเจนที่สามารถมองผ่านฉันและอ่านใจของฉันได้อย่างง่ายดาย เขารู้มาตลอดว่าฉันชอบเขามาตลอด ในความทรงจำที่ลึกที่สุดของฉัน ฉันจะไม่มีวันลืมคำพูดของเขา “ทำไมคุณต้องตามผมด้วย?” “เพราะ...ฉันมีความรู้สึกต่อคุณ” เป็นเพียงเพราะฉันชอบเขา เขายืนอยู่ตรงหน้าฉันแล้วถามฉันว่า "คุณเต็มใจที่จะไปเดทกับผมไหม?" ฉันอยากจะรัก ฉันปรารถนาที่จะอยู่กับเขามาตลอด ความคิดของฉันไม่เคยสะดุดแม้แต่ครั้งเดียว ตั้งแต่เก้าปีที่แล้ว อย่างไรก็ตาม ตอนนี้มันสายเกินไป เป้าหมายแรกของฉันในการกลับไปที่เมืองอู๋ไม่ได้ต้องการที่จะอยู่กับเขา แต่เพียงเพื่อตามหาเขา... ฉันต้องการค้นหาร่างและตัวตนคนที่ฉันคิดว่าฉันรัก ฉันลดตาลงแล้วถามว่า “คุณชอบฉันไหม?” เขาคงคิดไม่ถึงว่าคำถามนี้จะออกมาจากฉัน เขาจึงลังเลเล็กน้อยก่อนจะตอบ เขากลับมาสงบสติอารมณ์ได้ไม่นานและพูดอย่าง