บทที่ 617

“มันเป็นเรื่องด่วน ส่งมือถือให้แซคคารี่หน่อย” ได้ยินดังนั้น ฉันจึงรีบส่งมือถือกลับไปให้เขา และภายในไม่กี่วินาที สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นมืดมนทันที เขาจอดรถอย่างรวดเร็ว “ตามเอสันกลับไปที่เอสโปก่อน” เขาสั่งเสียงต่ำ รถยนต์ที่ตามหลังเรามาหยุดลงด้วยเหมือนกัน ฉันอยากถามแซคคารี่ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่มันเป็นช่วงเวลาที่ไม่เหมาะสม ฉันเลยรีบเปิดประตูและลงจากรถอย่างเร่งรีบ ในตอนที่ฉันกำลังจะเดินไปยังรถที่จอดด้านหลังเรา แซคคารี่เรียกฉัน “ที่รัก” น้ำเสียงของเขาอ่อนโยนเเละนุ่มนวล ฉันก้มลงไปมองชายหนุ่มในรถ ใบหน้าของเขาแสดงความรู้สึกโกรธและกังวลเล็กน้อย ฉันเลยถามเขาอย่างเป็นห่วง “เกิดอะไรขึ้นเหรอคะ?” “ฉันขอโทษนะ ฉันพาเธอกลับบ้านไม่ได้” บ้าน… บ้านของเขาที่เอสโป สำหรับแซคคารี่เเล้ว คฤหาสน์ที่เอสโปคือบ้านของเขา การให้เขามาลงหลักปักฐานที่เมืองอู๋ดูเป็นเรื่องที่ไม่ยุติธรรมกับเขา ฉันยังคงเงียบอยู่ตลอดเวลาตอนที่เอสันขับรถพาฉันกลับไปที่เอสโป ฉันคิดว่าฉันควรจะทำตามหัวใจของแซคคารี่ เพื่อย้ายมาอยู่ด้วยกันที่เอสโป ด้วยเหตุนั้นเเล้ว เราทั้งสองคนจะได้ไม่ต้องคอยแยกจากกันอีก แต่ถึงอย่างนั้นก็ตาม ฐานของตระ