บทที่ 565

แลนซ์พายาราออกไป เหลือไว้เพียงโจชัวร์ที่เมามาย ฉันรู้สึกปวดหัวจึงให้ลีโอลากโจชัวร์ไปที่โรงแรมใกล้ ๆ ทว่า เขากลับดื้อดึงและเกาะแขนลีโอไว้ ฉันจึงต้องให้ลีโอพาเขากลับมาที่บ้านฉันอย่างไม่มีทางเลือก ฉันไปหาน้ำผึ้งมา และให้ลีโอเทใส่ปากของเขา จากนั้นลีโอก็ช่วยเขาเปลี่ยนเสื้อผ้าซึ่งเป็นของแซคคารี่ ฉันที่เห็นเขานอนอยู่บนเตียง จึงยิ้มขึ้นและพูดกับลีโอ “เขานี่แอบเรื่องมากเรื่องที่นอนเหมือนกันนะ” ลีโอขำ “คุณเคนเนดี้ไม่เคยชินกับการนอนที่โรงแรมครับ” ฉันปิดประตูและถามลีโอ “ช่วงนี้เอ็มมี่อยู่ที่ไหนเหรอ?” ข้อความที่เธอส่งหาแซคคารี่ในคืนก่อนหน้านี้ยังคงติดอยู่ในหัวของฉัน ‘แซคคารี่ ฉันยอมรับการสูญเสียได้’ เธอหมายความว่าไง ‘ยอมรับการสูญเสีย’? ลีโอตอบ “เธอไป ๆ มา ๆ รอบยุโรป น่าจะพยายามตามหาเอฟวาเนส เธอเป็นเพื่อนรักเพียงคนเดียวของเอ็มมี่ เอ็มมี่ใช้เวลากว่าสองปีเพื่อตามหาเธอ แต่มันก็ไร้ผล” ลีโอรู้เรื่องเอ็มมี่เป็นอย่างดี เขาไม่แม้กระทั่งทำการสืบสวน ฉันพูดขึ้นตามความรู้สึก “นายดูเหมือนจะรู้จักเธอเป็นอย่างดีเลยนะ” ลีโอตอบอย่างใจเย็น “คุณชิคให้ผมไปสืบสวนเรื่องราวเมื่อนานมาแล้ว และกีดกันไม่ให้เธอมาที่