บทที่ 552

ริมฝีปากของแซคคารี่ยกยิ้มขึ้นอย่างไม่มีคำพูด สายตาที่อ่อนโยนของนายท่านฮูลสำรวจมาที่ฉัน ถึงเเม้ว่าเขาจะไม่ได้มีเจตนาที่ไม่ดี เเต่ฉันก็ช่วยไม่ได้ที่จะรู้สึกไม่สบายใจ หลังจากนั้นได้สักพัก นายท่านฮูลก็พูดขึ้นมาว่า “เป็นสาวน้อยที่งดงามจริง ๆ” แซคคารี่ตอบกลับ “ใช่ครับ งดงามมาก” “แซค แกได้วางแผนว่าจะเเต่งงานเมื่อไหร่หรือยัง?” แซคคารี่ตอบกลับอย่างเชื่อฟัง “ในภายหลังนี้ครับ” “โอเค จัดให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเร็วได้เเล้วกัน” คำถามของนายท่านฮูลและคำตอบของเเซคคารี่ราวกับทำให้ฉันรับรู้ทุกอย่าง น้ำเสียงเหล่านั้นทำให้ฉันรู้สึกเกร็งเล็กน้อย และด้วยเหตุผลบางประการ บางทีอาจจะเป็นสัญชาตญาณของผู้หญิง ฉันรู้สึกไม่ดีเกี่ยวกับนายท่านฮูลคนนี้เลย ถึงเเม้ว่าเขาจะเป็นคนที่เเซคคารี่เคารพมากที่สุดก็ตาม ไม่นานหลังจากนั้น โจชัวร์ก็พบกับห้องรับรองเเขก เขาบอกว่าใครสำคัญคนหนึ่งกำลังมองหาแซคคารี่อยู่ เขาจึงจากห้องออกไปอย่างเงียบ ๆ ก่อนที่เขาจะจากไป เขาสั่งฉันว่า “รอฉันอยู่ที่นี่นะ” ฉันพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง “โอเคค่ะ” แซคคารี่เดินตามโจชัวร์ออกไปจากห้อง ฉันไม่แน่ใจว่าคนสำคัญที่พวกเขากำลังไปพบคือใคร ในห้องเ