บทที่ 529

โจชัวร์ยังคงกำลังยุ่งอยู่กับโพสต์ของเขาบนอินเตอร์เน็ต เขาส่งข้อความเป็นอีโมจิดอกกุหลาบมาให้ฉัน [โจชัวร์: เบล ฉันหมดไอเดียเเล้วจริง ๆ พรุ่งนี้ฉันควรจะเขียนเรื่องอะไรดี? มีคนตั้งหลายคนชอบโพสต์ของฉัน ฉันหยุดโพสต์ไม่ได้เลย!] เขาไม่ได้ตระหนักถึงความผิดของเขาเลยแม้เเต่น้อยเลย ยิ่งไปกว่านั้น เขายังมาถามหาแรงบันดาลใจจากฉันอีก [แคโรไลน์: ขอฉันคิดก่อนแปปนึงนะ] ฉันต้องยอมรับว่าฉันค่อนข้างชอบโพสต์แฟนคลับของโจชัวร์ ฉันควรหาเวลามาอ่านพวกมันทีหลัง [โจชัวร์: เบล เธอสนับสนุนดีมาก! ส่งไอเดียให้ฉันอีกซักสองสามเรื่องนะ ฉันสาบานว่าฉันจะไม่บอกพี่รอง และนี่ก็จะเป็นความลับระหว่างเราสองคน พอฉันดังขึ้นมาแล้ว ฉันจะเชิญเธอมาร่วมอาหารค่ำสุดอลังการเลย] ในขณะที่ฉันกำลังคุยอยู่กับโจชัวร์ แซคคารี่ก็มาถึงที่นี่พอดี เขาหยิบร่มจากคนขับรถแล้วเดินเข้ามาหาฉัน ก่อนที่จะพาฉันเข้าไปอยู่ในร่มของเขา ขายาวของแซคคารี่คือส่วนโปรดของฉัน เดี๋ยวก่อน ไม่ซิ ฉันชอบมือที่เรียวขาวของเขามากกว่า โดยเฉพาะนิ้วมือของเขา ฉันเดินขึ้นรถแล้วจึงเอนไปผิงไหล่ของแซคคารี่ เขาลูบหัวของฉันอย่างเอ็นดูแล้วถามฉันด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนว่า “เธอเหนื่อ