บทที่ 42

“ประมาณสองเดือนก่อนครับ วันเดียวกับวันที่จัดพิธีศพของคุณ” แคโรไม่คิดอยากกลับมาที่เมืองอู๋เพื่อสู้รบปรบมือกับดิกสัน ทว่าเขากลับใช้ชอว์ คอปเปอเรชั่นจู่โจมธุรกิจในเครือตระกูลคุก... ดิกสันย่อมรู้ดีเธอไม่มีทางยอมให้เกิดความขัดแย้งระหว่างสองตระกูลเป็นแน่ และเธอก็ไม่มีทางยึดชอว์ คอปเปอเรชั่นคืนจากเขา ดิกสันล่วงรู้ถึงสิ่งทึ่จะเกิดขึ้น ชายคนนั้นถึงไม่ยอมทำข้อตกลงการโอนซื้อขายหุ้นระหว่างสองบริษัท อย่างกับว่าเขาต้องการคือกรรมสิทธิ์ของชอว์ คอปเปอเรชั่นให้เธออย่างนั้นแหละ ตระกูลเกร็กต้องการกรรมสิทธิ์ของชอว์ คอปเปอเรชั่นมาโดยตลอด และตอนนี้มันก็อยู่ในมือของพวกเขาแล้ว แต่พวกเขากลับเลือกที่จะปัดมันทิ้ง ดิกสัน เหตุผลที่คุณทำแบบนี้คืออะไรกันแน่?! ฉันใช้เวลาคิดเรื่องนี้อยู่นาน แต่คิดยังไงก็คิดไม่ออกเสียที แคโรขยับศรีษะไปมาเพื่อขจัดความคิดเหล่านี้ออกไป มือบางคว้ากุญแจรถไว้ก่อนจะเปิดประตูพลางก้าวออกมามุ่งตรงเจ้าไปยังคฤหาสน์ เมื่อฉันเดินเข้ามาในห้องนั่งเล่น สายตาพลันเหลือบไปเห็นผ้าพันคอสีโอรสของตัวเองที่วางทิ้งไว้บนโซฟาตั้งแต่เมื่อคืน ในคืนที่หิมะตกโปรยปรายเมื่อสองสามเดือนก่อน เขาคนนั้นถอดผ้าพันคอสีโอ