บทที่ 400

แต่ฉันไม่มีแผนจะพาแซคคารี่ไปหรอก จนกว่าเจ้าตัวจะเอ่ยปากเองนั่นแหละ ไม่อย่างนั้น ถ้าพาเขาไป พ่อกับแม่ต้องบีบให้เรารีบแต่งงานกันแน่ ๆ และมันคงทำให้คนอื่นมองว่าฉันอยากรีบจับเขาใจจะขาด ถึงแม้ว่า —— ในใจลึก ๆ ของฉัน —— จะอยากรีบแต่งเหมือนกันก็ตาม แคโรรีบเบรคคนเป็นแม่ไว้อย่างไว “รออีกหน่อยเถอะค่ะ มันไม่จำเป็นต้องรีบขนาดนั้น เพราะยังไงหนูก็วางแผนจะพาเขาไปเจอพ่อกับแม่อยู่แล้ว ไว้เราตกลงกันได้แล้วหนูจะบอกอีกทีนะคะ” และดูเหมือนแม่จะพอใจกับคำตอบอยู่ไม่น้อย “ลูกต้องจำไว้นะ” ท่านย้ำ “ไม่ใช่แค่ลูกแต่ยังมีแอนดรูอีกคน ที่เราคอยตั้งหน้าตั้งตารออยู่ พวกลูกเป็นทายาทของตระกูลชอว์ และพ่อของลูกก็กำลังวางแผนคุยกับผู้หญิงคนนั้นเพื่ออาจช่วยแก้ไขสถานการณ์ที่ย่ำแย่ของเขากับเธอให้ดีขึ้นได้!” “เราคลายกังวลเรื่องของลูกไปได้เยอะ เพราะลูกมั่นคงแล้ว และแม้ว่าธุรกิจของตระกูลชอว์จะหายไปจากเมืองอู๋ เราก็ยังมีเงินเกือบอยู่อีกหลายร้อยล้าน เราวางแผนซื้อบ้านหลังใหญ่ในเมืองอู๋ให้แอนดรู รวมทั้งจะจัดงานหมั้นให้เขาเป็นของขวัญเล็กอีกด้วย เราจะเนรมิตงานแต่งงานที่ดีที่สุดให้ผู้หญิงของเขาแทนคุณลุงของลูก” ครั้งในอดีต คุณลุ