บทที่ 330

เมื่อดิกสันพูดคำเหล่านั้น สีหน้าของเขาก็เย็นชา ฉันเดาว่าเขาต้องเคยมีความขัดแย้งกับแซคคารี่มาก่อน! ฉันถามเบา ๆ ว่า “เป็นศัตรูกันแบบไหน?” ดิกสันเม้มริมฝีปากและไม่ตอบ เขายื่นนิ้วออกมาและพยายามแตะแก้มของฉัน ฉันหลบหน้าหนี เขาไม่รู้สึกท้อถอยแม้ว่าจะไม่ได้ทำเช่นนั้นก็ตาม เขาเตือนฉันด้วยน้ำเสียงใส ๆ ว่า “พ่อแม่ของคุณคงทนกับความไม่ยั้งคิดของคุณไม่ได้แน่ ๆ!” ฉันหันกลับไปถามด้วยความตกใจ “นายทำอะไรพวกเขา?” เขาพยายามจะค้นหาพ่อแม่ของฉันว่ายังมีชีวิตอยู่หรือเปล่า? ดิกสันรู้วิธีเลือกจุดอ่อนของฉันจริง ๆ ! “ผมจะทำอย่างไรดี? ผมเพิ่งเชิญพวกเขามาที่ครอบครัวเกร็กในฐานะแขก!” ฉันหัวเราะอย่างขุ่นเคืองและพูดว่า “นายกำลังเล่นตุกติก” ดิกสันกระพริบตา จากนั้นสีหน้าของเขาก็อ่อนลงทันที “ตราบใดที่คุณอยากอยู่ด้วยกันกับแซคคารี่ สิ่งแรกที่ผมจะทำคือทำลายพวกเขา! จำคำพูดของผมไว้นะ แม้ว่าคุณจะเป็นผู้นำคนปัจจุบันของตระกูลชิคก็ตาม ... หืมม เขาใจกว้างจริง ๆ ที่มอบครอบครัวชิคทั้งหมดให้คุณแบบนั้น!” ดิกสันยังไม่รู้ว่าฉันเป็นสายเลือดชิค ฉันไม่ได้อธิบาย เขาหยุดชั่วขณะแล้วขู่ฉันว่า “มันไม่สำคัญหรอกแม้ว่าคุณจะเป็นผู้นำของตร