บทที่ 317

ฉันพูดอย่างเสียใจ “แม้ว่าฉันจะทำสิ่งนี้ ฉันก็ไม่สามารถรักษามันไว้ได้” ฉันไม่มีอำนาจที่จะช่วยบริษัทชอว์อีกแล้ว เพราะคู่ต่อสู้ของฉันคือดิกสัน ลึก ๆ แล้ว ฉันเข้าใจว่าเขาต้องการให้ฉันยอมจำนนและขอร้องเขา ฉันปฏิเสธที่จะทำอย่างนั้น ฉันจะไม่ร้องขอด้วยความเมตตากับเขา แม้ว่าฉันจะต้องตายก็ตาม แม้ว่าฉันจะต้องยอมแพ้ต่อบริษัทชอว์ทั้งหมดก็ตาม ฉันจะไม่ข้ออ้อนวอนเขาเด็ดขาด ยิ่งไปกว่านั้น การปล่อยให้บริษัทชอว์ไปในทิศทางลักษณะนี้เป็นผลดีในทางหนึ่ง ชัคไม่ได้ห้ามปรามกับความคิดฉัน แต่เขากลับเดินออกไปข้างนอกเพื่อติดต่อกับคนจากองค์กรการกุศล ฉันวางแผนที่จะประกาศอย่างเป็นทางการหลังจากขายทรัพย์สินออกไป ผู้ช่วยของฉันโทรดำเนินการให้เสร็จเรียบร้อยและกลับมาถามว่า “ผมควรมองหาใครอีกไหม?” ฉันควรแต่งตั้งใครให้เข้าครอบครองบริษัทชอว์ … ไม่ว่าฉันจะพิจารณามากแค่ไหน ดิกสันก็เป็นเพียงตัวเลือกเดียว ฉันพูดอย่างเคร่งขรึม “ไปติดต่อดิกสันได้เลย” ฉันหยิบกระเป๋าของฉัน และออกจากที่ทำงานด้วยความเศร้า ฉันถอนหายใจแรงขณะอยู่ในรถ เป็นเพราะฉันรู้สึกแย่และรู้สึกหายใจไม่ออกอย่างประหลาดใจ ท้ายที่สุด บริษัทชอว์ที่ฉันภาคภูมิใจ ที่ช่ว