บทที่ 157

ผ่านไปเกือบสี่สิบนาที บทเพลงแห่งความทรงจำนี้ก็ใกล้จะสิ้นสุดลง ฉันค่อย ๆ ลุกออกมาจากบริเวณนั้นก่อนที่เขาจะเล่นจบ สายลมอุ่นในค่ำคืนแห่งฤดูร้อนพัดผ่านไปราวกับเป่าปัดความทรงจำในอดีตและเก้าปีแห่งรักที่แตกสลาย ดึกคืนนั่นฉันได้แต่ล้มตัวลงนอนบนเตียงใหญ่ของอพาร์ตเมนต์อย่างเหนื่อยอ่อน พลันเบนสายตาไปยังข้อความของชัคที่ส่งเข้ามาก่อนหน้า “ประธานชอว์ เนื่องจากเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นตลอดสองเดือนที่ผ่านมา ทำให้หุ้นของเราตกลงเกือบห้าเปอร์เซ็นต์ แต่นอกจากนี้ก็ไม่มีปัญหาอะไรแล้วครับ ธุรกิจอย่างอื่นของเรายังคงทรงตัวได้ดี และพวกเรายังรอคุณกลับมาเสมอครับ” ได้รับผลกระทบจากเหตุการณ์ที่ผ่านมา... น่าจะเกี่ยวกับวิดีโอนั่นเป็นแน่ แคโรเปรียบเสมือนตัวแทนของชอว์ คอปเปอเรชั่น การกระทำของเธอสามารถส่งผลต่อภาพลักษณ์ของบริษัทได้โดยตรง มือเรียวไม่ได้กดตอบข้อความ ทว่าโยนโทรศัพท์มือถือไปอีกทางแทน ฉันเอนตัวลงนอนก่อนจะผล็อยหลับไปด้วยความเหนื่อยอ่อน และกว่าจะตื่นขึ้นมาก็เป็นเวลาเที่ยงวันเสียแล้ว หน้าจอมือถือเครื่องเดิมแปร่งแสงเตือนสายที่ไม่ได้รับ มีทั้งสายจากเฮนรี่ ซัมเมอร์ โจชัวร์ ชัค และคนอื่น ๆ แต่เห็นก็เหนื่อ