บทที่ 539

ชาร์ลสรู้สึกขี้เกียจที่จะโต้ตอบ เห็นว่ามีอาเลิกตอแยซัมเมอร์เเล้ว ฉันเลยเงียบลงด้วย จู่ ๆ ห้องรับรองส่วนตัวก็ตกอยู่ในสถาการ์ณที่เงียบสงบขึ้น เอสันเสนอให้พวกเราเล่นเกมส์ไพ่นนกกระจอกกันเนื่องจากมีคนพอที่จะเล่นได้สามโต๊ะพอดี การเสพติดการเล่นไพ่นกกระจอกของเอสันนั้นค่อนข้างรุนเเรง เขายังเป็นคนที่จัดการแข่งขันตาที่แล้วอีกด้วย ยารา, มีอา, ซัมเมอร์ และผู้หญิงคนนั้นเดินไปที่โต๊ะ ในขณะที่แซคคารี่, เอสัน, ชาร์ลส และมาร์ตี้เล่นอีกโต๊ะหนึ่ง ฉันรู้สึกไม่ค่อยสนใจเลยนั่งลงข้างแซคคารี่ โมนาก็ไม่ค่อยชอบเล่นเกมส์นี้เหมือนนกันจึงนั่งลงข้างเอสัน คนที่เหลือรวมกลุ่มกันไปเล่นอีกโต๊ะหนึ่ง ยารานั้นฉลาดมาก เธอเหมือนอย่างกับเครื่องกลที่จดจำลวดลายต่าง ๆ ได้ทั้งหมด การที่ซัมเมอร์และยาราอยู่โต๊ะเดียวกัน ฉันไม่กังวลเลยว่าซัมเมอร์จะถูกรังแก แซคคารี่มีโทรศัพท์เข้าสองสายตอนที่เล่นเกมส์อยู่ เขาสะกิดไหล่ฉัน “เธอเล่นต่อนะ” ฉันนั่งลงแทนที่เขาแล้วบอกมาร์ตี้ว่า “อ่อนข้อให้ด้วย เข้าใจไหม?” เขายกยิ้มแล้วตอบกลับมาว่า “มันเป็นเงินของเเซคคารี่อยู่เเล้ว เสียมาให้เราก็ไม่เป็นไรหรอก แค่คิดว่ามันเป็นการกุศลก็เเล้วกัน” ฉันรีบป