บทที่ 502

จู่ ๆ โนเอลก็เสนอขึ้นมา “คุณชอว์คะ ให้โอกาสฉันกับการแข่งขันที่ยุติธรรมอีกซักครั้งนะคะ ถ้าหากฉันยังแพ้อยู่ ฉันจะเต็มใจที่จะปล่อยความรักที่ฉันมีให้กับเขาไป และจะไปให้ไกลสายตาของคุณเลย” ฉันสั่นสะท้านจากลมหนาวที่พัดผ่านมาจากแม่น้ำ ร่างกายของฉันปวดไปด้วยความหนาวเย็น ฉันจึงเอามือถูแขนเพื่อให้เกิดความอบอุ่น ฉันบอกโนเอลว่า “ฉันขอโทษนะ ฉันจะไม่พนันอะไรแบบนั้นกับคุณหรอก! อย่างไรก็ตาม ฉันนับถือความทุ่มเทของคุณที่มีต่อแซคคารี่ก็แค่นั้น ดังนั้น อย่าลากฉันเข้าไปสัญญาอะไรกับคุณ!” ความจริงที่เธอชอบแซคคารี่และต้องการที่จะไล่ตามเขานั้นไม่ได้เกี่ยวอะไรกับฉันเลย มันเป็นไปไม่ได้สำหรับฉันที่จะไปพนันอะไรแบบนั้นกับเธอ สำหรับฉันแล้ว พนันโง่ ๆ นั่นไม่ได้ให้ประโยชน์อะไรกับฉันเลย ฉันจะไม่โง่พอที่จะเอาตัวลงไปอยู่ในสถานการ์ณที่สิ้นหวังแบบนั้นแน่ ได้ยินดังนั้น โนเอลจึงรู้สึกตกใจเล็กน้อย จู่ ๆ เธอก็หัวเราะและพูดออกมาว่า “คุณชอว์นี่ช่างเย็นชาและไร้หัวใจจริง ๆนะคะ ถ้าจะพูดแย่ ๆ ก็คือ คุณน่ะดื้นรั้นมากและคงจะวางตัวเองอยู่ในสถานการ์ณที่ดีที่สุดเท่านั้น ฉันยกย่องคุณในเรื่องนั้นจริง ๆเลย” ฉันเม้มปากเข้าหากันและพูดกล