บทที่ 483

ฉันเซเมื่อได้ยินในสิ่งที่เขาพูด แต่ชายร่างสูงข้าง ๆ คอยประคองฉันไว้ ฉันพยายามสุดชีวิตเพื่อตั้งสติและรีบออกมาพร้อมกับลีโอ ลีโอไม่ยอมปิดประตูรถหลังจากที่เราเข้ามานั่งในรถ ฉันถามอย่างฉงน “ทำไมเรายังไม่ไปอีกล่ะ?” ลีโอตอบ “คุณชิคกำลังเดินมา และเขาอยากจะไปโรงพยาบาลด้วยครับ นอกจากนั้น ผมคิดว่าเขาคงอยากไปโรงพยาบาลกับคุณ” เสียงเล็กสั่ง “ปิดประตู!” ลีโออึกอัก “นายท่าน ผม...” ลีโอที่ครั้งหนึ่งเคยรับใช้แซคคารี่ มันเป็นอะไรที่เข้าใจได้หากเขาจะกลัวแซคคารี่ ฉันที่กำลังจะปิดประตูด้วยตัวเอง แต่กลับมีชายร่างสูงหยุดประตูนั่นไว้ด้วยมือหนาของเขา ฉันชะงักและถามขึ้น “คุณต้องการอะไร?” แซคคารี่เมินฉันและเข้ามานั่งในรถด้วยท่าทียโส ร่างบางถึงกับพูดไม่ออก “...” เขาเมินใส่ฉันซ้ำแล้วซ้ำเล่า ราวกับเขากลับสู่สถานภาพของเขาตอนที่เขาชอบทำตัวเงียบไม่พูดไม่จา และนั่นมันทำให้ฉันรู้สึกรำคาญอย่างมาก!! ฉันพูดเตือนเขา “นี่มันรถฉัน” แซคคารี่พูดเข้าประเด็น “เธอไม่เป็นห่วงเพื่อนสนิทของเธอรึไง?” ฉันพูดไม่ออกอีกครั้ง “...” ฉันไม่สามารถเสียสละเวลาอันมีค่าของฉันไปกับเขาได้ ฉันรีบสั่งคนขับให้ออกรถ และเราก็มาถึงโรงพยาบาลในเว