บทที่ 428

วิธีการต่อต้านของแม่แซคคารี่นั่นคือ การตายของเธอ! เธอจากโลกนี้ไปในทันที และเด็ดขาดโดยปราศจากการเตือนใด ๆ ฉันถอนใจเบา ๆ “ฉันไม่แน่ใจ” ฉันที่กำลังเศร้าโศก จึงไม่ได้อธิบายอะไรกับเวลมากนัก เวลพยักหน้าก่อนจะเดินไปที่บ้านพักหลังคฤหาสน์ ฉันปีนขึ้นไปบนต้นวู่ถงเพื่อพักผ่อนกับยารา ฉันที่ถูกความเศร้ากลืนกินเอ่ยขึ้น “อุบัติเหตุครั้งนี้จะสร้างความเสียหายให้กับแซคคารี่อย่างมาก” ฉันกับแซคคารี่ควรทำอย่างไรดี? “ฉันก็ไม่ค่อยแน่ใจหรอกนะ แต่ใครบ้างที่จะไร้ความรู้สึก?” ร่างบางถอนหายใจ ดวงจันทร์สะท้อนอยู่ในแววตาของเธอ “ยารา ไปเมืองถงกันเถอะ” “แลนซ์ชวนฉันไปแคมป์ปิ้งกับเพื่อนของเขาในวันพรุ่งนี้ เดี๋ยวฉันจะต้องไปเมืองอู๋หลังจากนี้” ยาราตอบ แลนซ์แทบจะไม่ได้อาศัยอยู่ในเมืองอู๋เลย เขาจะมีเพื่อนสักกี่คนกัน?! ฉันเดาว่านั่นคงเป็นข้ออ้างของเขาเพื่อได้อยู่ใกล้ยารา “ถ้าอย่างนั้น ฉันกลับเมืองถงก่อนนะ” ฉันพูดก่อนปีนลงจากต้นไม้ ร่างบางหยิบกุญแจก่อนจะขับรถกลับบ้าน เธอกลับถึงคอนโดราว ๆ ตีหนึ่ง เธอที่รู้สึกเหน็ดเหนื่อย ก็ยังไม่ลืมที่จะส่งข้อความหาแซคคารี่ก่อนนอน [แคโรไลน์: ฉันถึงบ้านแล้วนะคะ ไม่ต้องเป็นห่วง] สัก