บทที่ 371

แล้วจะให้ฉันใช้ชีวิตต่อไปยังไง? ความหวังที่จะมีชีวิตอยู่ต่อ มันหายไปหมดแล้ว เอเลนสะอื้นบอก “คุณชอว์ ชีวิตที่เหลืออยู่ยังคงต้องดำเนินต่อไป และเด็กสองคนนี้ก็คอยอยู่เคียงข้างเธอเสมอ มันอาจจะต้องใช้เวลา แต่ทุกอย่างจะดีขึ้น” ฉันกรีดร้องออกมาอีกครั้ง มือที่กอดแน่นกระชับขึ้นอีกราวกับไม่ยอมปล่อยร่างเล็กทั้งสองให้หลุดจากอ้อมแขน ไม่นานร่างบางก็หมดสติไป ก่อนจะถูกพยาบาลนำตัวกลับไปพักฟื้นที่ห้อง สามวันถัดมา แคโรก็ฟื้นขึ้นมาอีกครั้ง ลีโอเข้ามารายงานว่า พวกเขาจัดการฝังร่างของเด็กน้อยทั้งสองแล้ว และฝังไว้ที่สุสานของตระกูลชิค ฉันมองเขาด้วยสายตาเหม่อลอย พลางถามเสียงเรียบ “ฉันเคยมีลูกด้วยเหรอ?” ได้ยินแบบนั้น ลีโอก็รีบเปลี่ยนบริบทในการพูดทันที “ไม่ครับ” ใช่ ไม่เคย ฉันไม่เคยมีโอกาสได้มีลูกของตัวเองเลย เปลือกตาสวยปิดลง พร้อมเอ่ย “กลับไปที่เมืองถงกันเถอะ” ชายหนุ่มพยักหน้าตอบรับ และหมุนตัวเดินออกไปเตรียมความพร้อมรอด้านนอก ร่างบางลุกขึ้นยืน ก่อนจะเดินไปมองวิวนอกหน้าต่าง พระอาทิตย์ที่กำลังตกสาดแสงส้มแดงสวยไปทั่วท้องฟ้า มันสว่างแผ่ความงามไปทั่ว กระทั่งราตรีมืดค่อย ๆ ขยับเข้ามาแทนที่ สวยงามจนดับสูญ