บทที่ 293

โนเอลพยักหน้าเบา ๆ หลังจากหมอทำแผลเสร็จแล้ว เธอก็เดินออกไปพร้อมกับกลุ่มหมอ หลังจากพวกเขาออกไป แซคคารี่ก็กลับมานั่งข้างฉัน เขาก้มศีรษะลง และจูบที่แก้มของฉัน เขาเป็นคนที่ทำตัวเย็นชาและไม่ใส่ใจต่อหน้าคนอื่น แต่เมื่อทุกคนออกไปประตูปิดสนิทเขาก็ดูอ่อนโยนกับฉัน แซคคารี่หยิบผ้าเช็ดตัวและช่วยเป่าผมยาวของฉัน สูทของเขาเปียกโชก และยังคงมีน้ำหยดลงมาจากหน้าผากของเขา ฉันขอให้เขาเปลี่ยนเสื้อผ้าเสียก่อน แต่เขาไม่สนใจฉัน เขารอจนผมแห้งสนิทก่อนจะถอดสูทออก เขาปลดกระดุมเสื้อและถอดมันออก เผยให้เห็นด้านหลังของเขาที่มีรอยแผลเป็นมากมาย ก่อนหน้านี้ ฉันเคยเห็นรอยแผลเป็นบนหน้าอกของเขาด้วย นั่นคือรอยแผลเป็นจากการต่อสู้ของเขาที่เขาต้องทนทุกข์ทรมาน แซคคารี่ผ่านอะไรมาบ้างเมื่อเขายังเด็ก?! เขาเป็นเหมือนมหาสมุทรอันกว้างใหญ่ ทุกสัดส่วนในร่างกายของเขาทำให้ฉันอยากรู้อยากเห็นว่าเขาผ่านอะไรมาบ้าง แซคคารี่เปลี่ยนเป็นเสื้อเชิ้ตสีดำ จากนั้น เขาก็หันกลับมาและเข้ามาใกล้ฉันมากขึ้น เขาลูบแก้มฉันแล้วกระซิบด้วยเสียงต่ำว่า “เดี่ยวฉันขอไปจัดการเรื่องบางอย่างก่อนนะ แล้วฉันจะกลับไปกับเธอคืนนี้” ฉันนอนอยู่บนเตียง ฉันดึงแขนเสื้อขอ