บทที่ 16

การคุยโทรศัพท์ใช้เวลาไม่กี่นาที ดิกสันออกไปได้สักพัก แต่พอเขากลับเข้ามาสีหน้าเขาดูกังวล เขามองไปที่เธออย่างหมดหนทาง เธอถามเขาเบา ๆว่า "เกิดอะไรขึ้นเหรอ?" แทนที่เขาจะตอบคำถามของเธอ เขาถอนหายใจและถามเธอกลับแทน "ผมจะกลับแล้วนะ คุณอยากกลับพร้อมกันไหม?" เธอนึกขึ้นได้และถามเขาว่า "เป็นเพราะ เกวนเวิร์ทหรือเปล่า?" ดิกสันหลับตาแล้วพูดว่า "เกวนได้รับบาดเจ็บจากอุบัติเหตุน่ะ" เธอถามด้วยความอดทน "แล้วคุณก็จะกลับไปดูแลเกวนยังงั้นเหรอ?" ดิกสันค่อย ๆ เงียบลง แต่เขาก็ได้ให้คำตอบเธอแล้วโดยการเดินออกจากห้องไป ก่อนที่เขาจะเดินออกไป เธอเตือนสติเขาว่า "เราตกลงกันแล้วนะว่าในช่วงเวลาที่เราคบกันคุณไม่มีสิทธิ์ให้ไปพบกับเธอ นี่คุณจำไม่ได้เหรอ?" เขาพูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม "จำได้สิ ผมเลยอยากจะ... " "ขออนุญาตฉันเหรอ?" “ทำไมคุณโง่จนขนาดคิดถึงว่าเราจะปล่อยให้ไปง่าย ๆ ล่ะ” "ดิกสัน ถ้าคุณไป ฉันจะจบเกมนี้ทันที" ฉันหยุดดูหนัง ลุกขึ้นแล้วยิ้ม "ฉันจะไม่ห้ามคุณ ถ้าคุณจะไป เว้นแต่ว่าคุณอยากจะผิดสัญญาที่ให้ไว้กับฉัน ดิกสัน ฉันไม่ได้เป็นคนขี้เกรงใจอย่างที่คุณคิดหรอกนะ” ดิกสันจ้องมองเธอด้วยสายตานิ่งเงียบและยังคงหันหล