บทที่ 997

เมื่อพวกเขาเห็นวาเลเรียกับท้องใหญ่ของเธอเฮย์เดนและเดโบราห์ก็หยุดการทะเลาะวิวาททันที เฮย์เดนกังวลว่าวาเลเรียอาจล้มลงเมื่อเธอวิ่งมาที่นี่ ดังนั้นเขาจึงก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วเพื่อหยุดเธอ "ช้าลงวาเลอรี คุณไม่จําเป็นต้องวิ่ง ไปอย่างช้าๆ ถ้าคุณล้มล่ะ?" "พ่อทําไมคุณถึงมาที่นี่ตั้งแต่เช้าตรู่เพื่อพบคุณยายและคุณปู่" วาเลเรียยืนนิ่งและจับมือเฮย์เดน "ฉัน... ฉันจะ... ฉันจะมาดู..." เฮย์เดนพูดติดอ่าง "คุณยายลุงทานอาหารเช้าหรือยัง" วาเลเรียมองเดโบราห์และคัลลัมด้วยรอยยิ้ม "ใช่!" เดโบราห์บีบรอยยิ้มและตอบ "แล้ววาเลเรียล่ะ" "ฉันยังไม่ได้กินอะไรเลย ฉันกําลังจะทานอาหารเช้า แต่ป้าบอกว่าพ่อออกไป ฉันรีบเข้ามาดู" วาเลเรียกล่าวขณะที่เขามองไปที่เฮย์เดน น้ําเสียงของเธอเต็มไปด้วยการร้องเรียน "พ่อคุณไม่ได้บอกว่าวันนี้คุณจะซื้อของให้ฉันเหรอ? ทําไมคุณไม่ไปทักทายฉันและจากไป? คุณกําลังพยายามเอาคําพูดของคุณกลับคืนมาหรือไม่" "ไม่ฉันเป็นคนประเภทที่ย้อนกลับไปในคําพูดของฉันเหรอ? บอกพ่อว่าคุณสนใจอะไร พ่อจะซื้อให้คุณ" ทัศนคติของเฮย์เดนดีมาก "ไปดูด้วยกันดีกว่า" วาเลเรียพูดและมองไปที่เดโบราห์ด้วยรอยยิ้ม "คุณยาย ฉันจะไปซื้อข