บทที่ 990

วิลเลียมหัวเราะ แต่มันไม่ใช่รอยยิ้มที่แท้จริง "คนของฉันติดตามเดวิดเพราะเราค้นพบความลับของเขาฉันต้องการหาความลับนั้น" คําตอบของวิลเลียมอยู่ในความคาดหวังของคัลลัม ดังนั้นเขาจึงถามทันทีว่า "ความลับของดาวิดคืออะไร" "คุณไม่รู้เหรอ" วิลเลียมถาม "ฉันจะรู้ได้ยังไง" คัลลัมเป็นใบ้ "เดวิดเป็นบอดี้การ์ดของคุณ ดังนั้นฉันคิดว่าคุณควรรู้ว่าเขาทําอะไร" วิลเลียมถาม มีการประชดประชันในคําถามของเขา "เขาเป็นแค่บอดี้การ์ดของผม ไม่ใช่ครอบครัวหรือทรัพย์สินส่วนตัวของผม ฉันจะรู้ได้อย่างไรว่าเขาทําอะไร" คัลลัมได้ยินความหมายของคําพูดของวิลเลียมและขมวดคิ้วอย่างลึกซึ้ง "จริงเหรอ? คุณจะเชื่อใจคนของคุณมากได้อย่างไร? สิ่งนี้เรียกว่า 'ถ้าคุณใช้ผู้ชายอย่าสงสัยเขาถ้าคุณสงสัยเขาอย่าเชื่อใจเขา?" ริมฝีปากของวิลเลียมขดตัวขึ้น แต่ก็ไม่จริงใจเลย แต่เป็นรอยยิ้มเยาะเย้ย "ลุงคุณเป็นคนที่ทําสิ่งที่ยิ่งใหญ่จริงๆ คุณจะมั่นใจได้อย่างไรเกี่ยวกับผู้คนรอบตัวคุณ? ฉันแตกต่างจากคุณแม้ว่าฉันจะสงสัยได้ง่ายมาก ฉันต้องชัดเจนมากเกี่ยวกับตัวตนของคนรอบข้าง ไม่อย่างนั้นฉันจะไม่จ้างพวกเขาฉันกังวลเสมอว่าพวกเขาจะทรยศฉันในวันหนึ่ง" ใบหน้าของคัลลัมเปล