บทที่ 971

กวินรู้สึกอับอายขายหน้าต่อหน้าผู้คนมากมาย "ฉัน... ฉันไม่สามารถผ่านมันไปได้ ฉันทําผิดพลาด" "ถ้าเรลินยังคงก่ออาชญากรรมเหล่านี้ในฐานะลูกสาวที่แท้จริงของคุณ คุณจะยังปฏิบัติต่อวาเลเรียด้วยวิธีนี้หรือไม่" เฮย์เดนเยาะเย้ย "ผู้คนมักพูดเสมอว่าปู่ย่าตายายเป็นที่รักของหลานที่สุด คุณไม่รู้สึกแบบนั้นเหรอ? วาเลเรียเชื่อฟังและใจดีคุณจะปฏิบัติต่อเธอในแบบที่คุณทําได้อย่างไร" "ฉัน..." กวินสูญเสียคําพูดเนื่องจากความอับอาย เฮย์เดนนั่งลงและพูดว่า "เมื่อฉันคิดย้อนกลับไปตอนที่วาเลเรียกลับมาบ้านร้องไห้ด้วยตาบวมในขณะที่เธอตั้งครรภ์ฉันโกรธมาก ถ้าไม่ใช่เพราะวิลเลียมหยุดฉันฉันจะไปที่บ้านของคุณเพื่อสอนบทเรียนให้คุณ! คุณควรทําตามอายุของคุณ คุณจะได้รับการพิจารณาว่าเป็นปู่ได้อย่างไรเมื่อคุณคิดอย่างไม่มีเหตุผล? ฉันไม่เคยมีโอกาสบอกคุณสิ่งเหล่านี้ แต่ในที่สุดฉันก็ทําได้แล้วที่คุณมาที่นี่ วาเลเรียเป็นบุคคลสําคัญในตระกูลฮาวเวิร์ด และเราไม่ต้องการหุ้นบริษัทหรือความอัปยศอดสูของคุณ! " คําพูดยาวเหยียดของเฮย์เดนทําให้กวินรู้สึกละอายใจอย่างถี่ถ้วน วาเลเรียพยายามทําให้ทุกอย่างราบรื่นทันที "พ่อ! มันไม่เหมือนคุณปู่ที่ปฏิบัติต่อฉัน