บทที่ 962

เสียงร้องที่สั่นสะเทือนโลกของเพสลีย์จะดึงดูดความสนใจเชิงลบอย่างแน่นอนดังนั้นวาเลเรียจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากตรวจสอบสิ่งที่เกิดขึ้นในขณะที่ป้ามากับเธอ  เธอตกใจมากเมื่อเห็นรัฐเพสลีย์อยู่ เมื่อยืนอยู่ที่ประตู Paisley มีรอยคล้ําตาและริมฝีปากแตกอย่างรุนแรง และเธอก็ดูแก่กว่าสิบเท่าเนื่องจากรูปลักษณ์ที่แฮกการ์ดของเธอ  เมื่อเห็นวาเลเรียออกมาเพสลีย์ก็หยุดตะโกนและเดินไปอย่างรวดเร็ว"มิสบราวน์ในที่สุดคุณก็เต็มใจที่จะออกมาพบฉัน!" ป้าหยุดเพสลีย์ด้วยความรังเกียจ "คิดถึงแค่พูดอะไรก็ได้ที่คุณพูดไปแล้ว มิสบราวน์สามารถได้ยินคุณจากที่นี่ดังนั้นคุณไม่จําเป็นต้องเข้ามาใกล้เกินไป" เพสลีย์ไม่มีเวลาสนใจทัศนคติของป้าและพูดอย่างสิ้นหวังจากด้านข้างว่า "มิสบราวน์ฉันขอร้องคุณโปรดช่วยพี่ชายของฉันด้วย!" วาเลเรียมองเธออย่างเย็นชา "ตอนนี้คุณได้ยินตัวเองไหม" "ฉันทําและฉันเชื่อว่าคุณรู้อยู่แล้วว่าเกิดอะไรขึ้นกับพี่ชายของฉัน ฉันรู้ว่าฉันกล้าที่จะขอความช่วยเหลือจากคุณ แต่ฉันไม่มีทางเลือกอื่นจริงๆ! ฉันรู้ว่าคุณสามารถช่วยฉันมิสบราวน์ มีแต่คุณเท่านั้นที่สามารถช่วยพี่ชายของฉันได้!" "น่าสนใจ สิ่งเลวร้ายไม่ได้เกิดขึ้นกับพี่ชาย