บทที่ 937

เดวอนก็ตระหนักว่าปฏิกิริยาของเขาค่อนข้างแปลกประหลาด เขายิ้มขอโทษและพยายามคลายความตึงเครียด "ที่รัก คุณต้องเหนื่อยจากการเดินทางตลอดทางที่นี่ ให้ฉันเปิดน้ําร้อนให้คุณอาบน้ําที่น่ารัก!" "เดี๋ยวก่อน!" เรลินมองไปที่เขาและถามว่า "ฉันขอจูบจากคุณได้ไหม" "อะไร?" เดวอนตกตะลึงและปฏิเสธทันทีว่า "เราอยู่ด้วยกันมานาน คําขอที่เกิดขึ้นเองของคุณคืออะไร" "มีอะไรผิดปกติกับการพยายามทําให้ประกายไฟมีชีวิตอยู่หรือไม่? คุณแค่จิกแก้มฉันหน่อยได้ไหม? ตอนนี้ฉันขอจูบจากคุณเพื่อทําให้อารมณ์ของฉันสว่างขึ้น!" เรลินต้องสงสัยอะไรบางอย่างจากรูปลักษณ์ที่แปลกประหลาดบนใบหน้าของเธอ มันไม่ใช่เวลาที่จะโต้เถียงกับเธอ เดวอนระงับความรู้สึกขยะแขยงและลดศีรษะลงเพื่อจูบหน้าผากของเธอ อย่างไรก็ตามเธอไม่พอใจกับมันและพันแขนรอบคอของเขาทันที เธอพยายามจูบริมฝีปากของเขา แต่น่าเสียดายที่เขาถูกเขาผลักออกไป เดวอนปิดปากและเริ่มไอ เขารู้สึกขยะแขยงอย่างที่สุดจากการสัมผัสทางร่างกายของเธอ! เขาอธิบายปฏิกิริยาแปลก ๆ ของเขาทันทีว่า "อืม... ฮันนี่ฉันรู้สึกเล็กน้อยภายใต้สภาพอากาศ ฉันอาจจะเป็นหวัดก็ได้" Raelyn เสียการทรงตัวและขาของเธอกระแทกกับโซฟา เธอเจ็