บทที่ 891

จากนั้นเรลินก็พูดทันทีว่า "อาร์เชอร์ มันคือฉัน! ฉันอยู่กับพ่อคุณอยากกลับมาทานอาหารกลางวันด้วยกันไหม" อาร์เชอร์รู้สึกรําคาญเมื่อได้ยินว่าเป็นเรลิน "ทําไมคุณถึงเป็นคุณ? คุณคิดว่าเรายังสามารถกินด้วยกันได้หรือไม่" เรลีนพยายามอย่างดีที่สุดที่จะแสร้งทําเป็นขอโทษต่อหน้ากาวิน "อาร์เชอร์ ฉันรู้ว่าฉันผิด ฉันไม่ได้อยู่ในความคิดที่ถูกต้องในอดีต และฉันรู้ว่าฉันผิด อาร์เชอร์เราเป็นพี่น้องกันอยู่แล้วเลือดข้นกว่าน้ําโปรดอย่าโกรธฉันอีกต่อไปโอเคไหม" "เฮ้ย! อาร์เชอร์เยาะเย้ยเขาคิดว่าเป็นไปไม่ได้ที่ Raelyn จะยอมรับความผิดพลาดของเธอ  เรลินยังคงอ้อนวอนว่า "อาร์เชอร์ ฉันรู้ว่าคุณเกลียดฉัน ฉันรู้ว่าสิ่งที่ฉันทํานั้นไม่น่าให้อภัย แต่พ่อแก่แล้ว เราไม่สามารถต่อสู้ได้ตลอดไป เราต้องคิดถึงพ่อใช่ไหม? ฉันสาบานว่าฉันจะไม่ทําสิ่งนั้นอีกในอนาคต โปรดยกโทษให้ฉันเพื่อเห็นแก่พ่อ" "แค่นี้ก็เพียงพอแล้ว! ฉันไม่มีอะไรจะพูดกับคุณ สิ่งที่คุณพูดตอนนี้สามารถหลอกพ่อของเราแต่ไม่ใช่ฉัน หยุดเสียความพยายามของคุณ" อาร์เชอร์ปฏิเสธ Raelyn ทันทีและนั่นคือสิ่งที่ Raelyn ต้องการ เธอต้องการให้อาร์เชอร์ปฏิเสธเธอ "อาร์เชอร์ คุณไม่สามารถให้อภัยฉั