บทที่ 88: สร้างปัญหาใหญ่

พวกเขาเร่งฝีเท้าและเดินไปที่ประตูห้องคนไข้ บอดี้การ์ดหยุดพวกเขา "คุณชายฮาวเวิร์ดต้องการพักผ่อน คุณนายได้โปรดกลับไป!" อลิซาเบธมองดูใบหน้าไร้อารมณ์ของบอร์ดี้การ์ด "ใครให้พวกคุณมาที่นี่" “นายน้อยวิลเลียม!” “วิลเลียม ทำไมเขาถึงให้พวกคุณยืนเฝ้าอยู่นอกห้องคนไข้? ตอนนี้คุณชายฮาวเวิร์ดเป็นอย่างไรบ้าง” “คุณชายฮาวเวิร์ดสบายดี ไม่ต้องห่วง กลับไปซะ!” “นี่มันมากเกินไปแล้ว! วิลเลี่ยมหมายความว่าอย่างไร เราไม่สามารถเห็นคุณชายฮาวเวิร์ดอีกต่อไปแล้วเหรอ” อลิซาเบธสั่งบอดี้การ์ดด้วยความโกรธ “โทรหาวิลเลียมแล้วบอกเขาว่าฉันอยู่ที่นี่” “ขออภัยคุณนาย เรารับคำสั่งจากนายน้อยวิลเลียมเท่านั้น คุณโทรหาเขาเองได้!” บอร์ดี้การ์ดยังคงนิ่งเฉย อลิซาเบธจะมีเบอร์ของวิลเลียมได้อย่างไร? บอร์ดี้การ์ดไม่ได้จริงจังกับเธอเลย แม้ว่าเธอจะไม่มีใครในครอบครัวของฮาวเวิร์ด แต่อลิซาเบธก็คิดเสมอว่าเธอมีน้ำหนักมากกว่าวิลเลียม ซึ่งชอบเที่ยวไปทั่ว เมื่อวิลเลียมสั่งให้คนหยุดเธอ ซึ่งทำให้อลิซาเบธโกรธมาก มันเป็นไปไม่ได้สำหรับเธอที่จะโต้เถียงกับบอดี้การ์ด เธอจึงทำได้เพียงขอความช่วยเหลือ ดังนั้นเธอจึงพยายามโทรหาชาร์ลส์ ชาร์ลส์โทรหาเธอในทันทีขณะที