บทที่ 885

แน่นอนว่าเดโบราห์ยืนขึ้นอย่างกะทันหันด้วยใบหน้าที่มืดมนในขณะที่ฟานเดรย์และคัลลัมยังคงเงียบอยู่ จากนั้นเดโบราห์ก็พูดว่า "แองเจิล คุณกําลังทําอะไรอยู่? ลุกขึ้น!" เธอพยายามช่วยแองเจิลลุกขึ้นตามที่เธอพูด แองเจิลหลั่งน้ําตาและพูดหลังจากนั้นว่า "ฉันคิดผิดจริงๆ ถ้าวาเลเรียไม่ให้อภัยฉัน ฉันจะไม่ลุกขึ้น!" วาเลเรียคิดว่าเธอต้องให้อภัยแองเจิลไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเพราะเธอคุกเข่าลงแล้ว วาเลเรียกรนและลุกขึ้นยืนต้องการช่วยแองเจิลขึ้น "แองเจิล ทําไมคุณถึง..." ก่อนที่วาเลเรียจะจบประโยคเธอก็ล้มลงไปหาวิลเลียม วิลเลียมรีบเอื้อมมือไปจับวาเลเรีย "ฮันนี่?! เธอเป็นอะไรไป" "ท้องของฉัน... ท้องของฉันเจ็บ..." เธอตกอยู่ในอ้อมแขนของวิลเลียมด้วยสีหน้าเจ็บปวด แองเจิลไม่ใช่คนเดียวที่รู้วิธีเสแสร้ง วาเลเรียไม่ได้โง่ เธอรู้ว่าแองเจิลกําลังเล่นกลกับเธอ  วิลเลียมจะรู้ได้อย่างไรว่าวาเลเรียกําลังพยายามทําอะไร? จากนั้นเขาก็กอดเธอไว้ด้วยการเคลื่อนไหวที่รวดเร็วและหันหลังกลับพร้อมที่จะจากไป ขณะที่เขาเดินเขาเรียกบ๊อบบี้ว่า "บ๊อบบี้! เตรียมรถให้พร้อมรีบไป!" วิลเลียมจับวาเลเรียไว้และเดินออกไป แองเจิลยังคงคุกเข่าลงกับพื้นลืมเล่นเหยื