บทที่ 805

"ฉันจะมีเวลารับสายของคุณได้อย่างไร? ทาลิธาแสร้งทําเป็นเป็นลมหลังจากที่เธอแทงนาตาสยาและเธอถูกเรย์มอนด์พรากไป ฉันทนดูนาตาสยาร้องไห้กับพื้นไม่ได้ใช่ไหม" ฮาร์ดี้ยิ้มอย่างขมขื่น "ฉันไม่อยากสนใจเรื่องที่เลวร้ายและไร้ยางอายนี้ แต่ฉันควบคุมหัวใจของฉันไม่ได้ ฉันรู้สึกเสียใจกับเธอเมื่อฉันเห็นเธอกรีดร้องด้วยเลือดบนพื้น ดังนั้นฉันจึงส่งเธอไปโรงพยาบาล" "แล้วไง" เพสลีย์ถาม "จากนั้นเธอก็กรีดร้องในห้องผ่าตัด แพทย์ให้ยาชาทําความสะอาดแผลและวางเธอลงบนหยด IV ในวอร์ด เมื่อฉันเห็นว่าเธอหลับอยู่ฉันขอให้ใครบางคนโทรหา Raelyn เพื่อดูแลเธอก่อนที่ฉันจะจากไป ฉันไม่รู้ว่าข่าวรั่วไหลจนกว่าฉันจะกลับบ้าน มันต้องเป็นเรย์มอนด์!" "เรย์มอนด์? ทําไมเขาถึงทําอย่างนั้น" "ทําไม? เพื่อแก้แค้น?" ฮาร์ดี้เยาะเย้ย "ฉันจะจัดการให้เบแวนถอนตัวจากการค้นหา ถ้าเรย์มอนด์ไม่ปรากฏตัวในวันนี้ฉันจะถูกเก็บไว้ในที่มืด ระหว่างทางกลับในที่สุดฉันก็เข้าใจสิ่งหนึ่งและฉันกลัวว่าวิลเลียมจะตั้งค่าฉัน!" "เรื่องนี้เกี่ยวอะไรกับวิลเลียม" "ลองคิดดูสิ พี่สาวสองคนของครอบครัวแอนเดอร์สันวางเลขฐานสิบหกบนวิลเลียมและฉันในเวลาเดียวกันใช่ไหม? คาถาของวิลเลียมล้มเหล