บทที่ 741: ความมีใจกว้าง

จากนั้น วาเลเรีย ก็ทา น้ำตาลไอซิ่งลงบนใบหน้าของเขามากขึ้นและเขาก็แสร้งทําเป็นอารมณ์เสีย วิลเลียม พยายามจับตัวเธอและทั้งคู่ไล่ตามกันไปรอบ ๆ ในที่สุดเขาก็สามารถจับเธอได้และต้องกาใส่น้ำตาลไอซิ่งบนใบหน้าของเธอเช่นกัน เธอกลัวมากเพราะไม่นานใบหน้าของเธอก็ซีดเซียวเหมือนผีและตะโกนว่า "ฮันนี่ ฉันขอโทษ! โปรดช่วยฉันด้วยนะทุกคน!" เฮย์เดน รีบออกจากห้องทำงานเมื่อได้ยินเสียงร้องของ วาเลเรีย เพื่อขอความช่วยเหลือ เขาระเบิดเสียงหัวเราะเมื่อเห็น วาเลเรีย และ วิลเลียม ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยน้ำตาลไอซิ่ง ทั้งคู่เริ่มจริงจังทันทีโดยเฉพาะ วาเลเรีย เมื่อได้ยินเสียงหัวเราะของเขา เธอสงบสติอารมณ์และทักทาย เฮย์เดน อย่างสุภาพ "เค้กมีไว้เพื่อเพลิดเพลินแทนที่จะใช้มันเพื่อเล่นตลก" เฮย์เดน กลั้นหัวเราะและเตือนพวกเขาด้วยน้ําเสียงหนักแน่น "เอาล่ะพ่อ เอาสักชิ้นมั้ย?" วาเลเรีย ถามอย่างจริงใจและพยายามคลายความตึงเครียด  "หวานใจ วันนี้เป็นวันเกิดของผมนะ ทําไมคุณถึงเสนอให้เขาในเมื่อผมยังไม่ได้ลิ้มรสมันด้วยซ้ํา?" วิลเลียม ตั้งคําถาม   "เราจะเพลิดเพลินกับเค้กด้วยกัน ใช่ไหม" วาเลเรียตัดเค้กและมอบให้ วิลเลียม "วันนี้คุณเป็นเด็กวัน