บทที่ 633: ยึดติดกับความเสียใจ

หลังจากพวกเขาทานอาหารเช้าในตอนเช้าตรู่ อาร์เชอร์ ก็พา เรมอนด์ไปเยี่ยม วิลเลียม และ วาเลเรีย ที่โรงพยาบาล อาร์เชอร์ นําอาหารและดอกไม้มาด้วยตามปกติ จากนั้นเขาก็ทักทายพวกเขาอย่างร่าเริงขณะเข้าไปในวอร์ด "วิลเลียม วาล ฉันมาที่นี่เพื่อพบเธออีกครั้ง!" "คุณซอนเดอร์ส เชิญนั่งครับ!" วิลเลียม เชิญ อาร์เชอร์ ด้วยรอยยิ้มและเหลือบมอง เรย์มอนด์ เขาไม่กล้ามอง วิลเลียม ขณะที่เขาก้มศีรษะลงและดูเหมือนอึดอัด  จากข้อมูลของ บ๊อบบี้ วิลเลียม รู้ว่าอุบัติเหตุครั้งนี้เกี่ยวข้องกับ เรมอนด์ เห็นได้ชัดว่าเขารู้สึกผิดที่ตัดสินจากปฏิกิริยาของเขา อย่างไรก็ตาม วิลเลียม ตัดสินใจที่จะไม่เผชิญหน้ากับเขาเพราะเขาเชื่อว่าคนฉลาดอย่าง เรมอนด์ จะไม่ทําผิดซ้ําเมื่อเขารู้ว่าเขาเป็นฝ่ายผิด เขายิ้มและตบไหล่ เรมอนด์ "เชิญนั่ง!" เรมอนด์ รู้สึกอึดอัดใจมากขึ้นเมื่อเขาเหลือบมองรอยยิ้มที่ร่าเริงของวิลเลียม วิลเลียม ให้อภัยเขาเสมอเมื่อเขาเมาสิ่งต่าง ๆ เพราะเขาเป็นหลานชายของเขา อย่างไรก็ตามสิ่งต่าง ๆ ในตอนนี้เนื่องจากตัวตนปัจจุบันของพวกเขา ตอนนี้เขาเป็นพี่เขยของ วิลเลียม ดังนั้นเขาจึงไม่ควรทําให้สิ่งต่าง ๆ ยากสําหรับเขาอีกต่อไป เรมอนด์ พ