บทที่ 617: เขาอารมณ์เสีย

นาตาชา ยังหมดสติอยู่บนเตียงในโรงพยาบาล เดวอน และ เรลิน ไปกับเธอในวอร์ดขณะที่พวกเขารออย่างใจจดใจจ่อ "มีบางอย่างผิดปกติกับเธอหรือไม่? เป็นเวลาห้าชั่วโมงแล้วและเธอก็ยังไม่ตื่น เรามาถามหมอเกี่ยวกับเรื่องนี้กันเถอะ" เรลิน แนะนํา เดวอน แจ้งเลขาของเขาเพื่อเตรียมการที่จําเป็น หมอเข้ามาและบอกให้พวกเขารออีกหน่อยเพราะมันไม่ใช่สิ่งที่น่าตกใจ ทั้งคู่ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องรอในโรงพยาบาลต่อไป จากนั้นพวกเขาก็ตัดสินใจหยิบยกหัวข้อของ ดีแคลน ขึ้นมาและพูดคุยกันว่า "ผมพบใครบางคนที่จะดึงเชือกและจัดการหาทนายความเพื่อเตรียมการอุทธรณ์ เขาจะได้รับการลงโทษที่เบากว่าหากทุกอย่างเป็นไปตามแผน" "จริงเหรอ?" เรลิน ถามด้วยสีหน้าประหลาดใจ "ใช่ แต่แผนจะได้ผลก็ต่อเมื่อไม่มีใครขวางทางเรา พ่อกับพี่ชายของคุณจะไม่ยุ่งอะไร ใช่ไหม?" เดวอน ถาม " ฉันจะเกลี้ยกล่อมพ่อของฉันในขณะที่พี่ชายของฉันจะเลือกที่จะไม่สนใจฉัน ไม่ต้องกังวลกับมัน ฉันจะขอให้พ่อของฉันช่วยฉัน ฉันไม่คิดว่าพี่ชายของฉันตั้งใจจะเห็น ดีแคลนต้องทนทุกข์ทรมานเพราะพวกเขาไม่มีเลือดที่ไม่ดีต่อกัน" เรลิน สัญญา "นั่นเป็นสิ่งที่ดีที่จะได้ยิน ผมกังวลมากที่สุดเกี่ยวกับครอบครัว