บทที่ 605: กลับบ้าน

เดโบราห์ รู้ว่าเขาหมายถึงอะไรและแจ้งให้คนรับใช้จองตั๋ว ไม่กี่นาทีต่อมาคนรับใช้ก็ตอบว่า "ตั๋วเครื่องบินขายหมดแล้ว และเราสามารถรอเที่ยวบินถัดไปได้ในขณะนี้เท่านั้น" นาตาชา รู้สึกกังวลเมื่อได้ยินสิ่งนี้และพูดว่า "วิลเลียม ฉันต้องไปกับคุณ ฉันเป็นห่วงคุณจริงๆ! คุณมีความจําเสื่อมและคุณจําใครไม่ได้ เกิดอะไรขึ้นถ้ามีสิ่งเลวร้ายเกิดขึ้นระหว่างทางกลับบ้านของคุณ" วิลเลียม ทําหน้าเศร้าโศกและพูดว่า "คุณยาย แล้วเราจะสลับคนของคุณปู่ให้ นาตาชา ได้ไหมครับ?" "ไม่ มันทําไม่ได้" เดโบราห์ รู้ทันทีว่า วิลเลียม พยายามปล่อยให้เธอเป็นคนเลว เธอส่ายหัวและปฏิเสธว่า "คนเหล่านั้นได้รับมอบหมายให้ปกป้องหลานโดยคุณปู่ของหลานและเราไม่สามารถทิ้งใครไว้ได้ คุณแอนเดอร์สัน จะสามารถปกป้องและรับรองความปลอดภัยของคุณได้หรอ? อย่ายุ่งเหยิงกันนในตอนนี้ รอเที่ยวบินถัดไปแทน!" เดโบราห์ พูดด้วยน้ําเสียงเคร่งเครียดและไม่ได้ลุกขึ้นเจรจาใด ๆ ดังนั้น นาตาชา จึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากกลับไปที่ห้องของเธอในขณะที่น้ําตาไหล นาตาชา เปียกโชกไปด้วยเหงื่อและรู้สึกอึดอัดอย่างมากในขณะนี้ อย่างไรก็ตามเธออารมณ์เสียมากขึ้นจากความจริงที่ว่าเธอไม่สามารถกลั