บทที่ 570: ทำแบบนั้นกันเถอะ

แคลลัมและซามูเอลมองไปที่วิลเลียม ดวงตาของเขาเปิดออกขณะที่เขาจ้องมองพวกเขาด้วยความสับสน  " วิลเลียมคุณตื่นแล้ว! ฉันคือแองเจิ้ล!" การเต้นของหัวใจของแองเจิ้ลเร็วขึ้นเมื่อเธอเห็นใบหน้าที่หล่อเหลาของเขา และเธอก็โน้มตัวเข้ามาใกล้ทันทีเพื่อมองเขา วิลเลียมจ้องมองเธอโดยไม่ขยับ เมื่อเธอเห็นเขามองเธอด้วยความสับสน เธอเสริมว่า "คุณไม่รู้จักฉันใช่ไหม? ฉันคือแองเจิ้ลลูกพี่ลูกน้องของคุณ!" ลูกพี่ลูกน้อง เขาเริ่มปวดหัว จิตใจของวิลเลียมเต็มไปด้วยเสียงของผู้หญิงคนหนึ่งชื่อนาตาชาและพวกเขารักกันอย่างสุดซึ้ง แต่ผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าเขาถูกเรียกว่าแองเจิ้ล เธอไม่ใช่นาตาชาเหรอ? แล้วนาตาชาคือใคร? เขาฝันถึงวาเลเรีย แล้ววาเลเรียล่ะ ผู้หญิงที่น่าขยะแขยงคนนั้นที่ชื่อวาเลเรียคือใคร? เขาคิดไม่ออกและสามารถจ้องมองแองเจิ้ลได้อย่างว่างเปล่าเท่านั้น เธอยิ้มเขินอาย "วิลเลียมคุณโอเคใช่ไหม คุณกําลังฟังฉันอยู่หรือเปล่า?" แคลลัมขมวดคิ้วและดึงเธอออกไป "เขาเพิ่งตื่นขึ้นมา เราควรโทรหาหมอก่อน!" วิลเลียมจ้องไปที่ใบหน้าของแคลลัม เมื่อเขาตระหนักว่าแคลลัมและมาทิลด้ามีลักษณะใบหน้าคล้ายกันรูม่านตาของเขาก็ขยายออก "คุณ... คุณ..." ก่อนที่เข