บทที่ 549: ไม่ใช่วันโง่แห่งชาติ

วิลเลียม ไม่ได้พูดอะไรและมองไปที่ เฮย์เดน อย่างเงียบ ๆ เท่านั้น เฮย์เดน กล่าวต่อว่า "หลังจาก ซาแวนนาห์ เสียชีวิต เธอจะฆ่าแม่ของแกได้อย่างไร? ถ้าเธอฉลาดอย่างที่เธอเป็นเธอเธอคงไม่ตายแบบนั้น ต้องมีเหตุผลอื่นสําหรับสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนั้น มีคนอื่นช่วยเธอแน่นอน" วิลเลียม ยังคงเงียบและเ ฮย์เดน ก็สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ "หลังจากคิดถึงเรื่องนี้มาหลายวันแล้ว ฉันก็เข้าใจในที่สุด เรลิน มีความสามารถ! แม่ของนายเสียชีวิตด้วยยาพิษและฉันได้ยินมาว่า เรลิน และ ดีแคลน ลักลอบขนยาพิษเฉพาะนั้นเข้ามาในประเทศ พวกเขาเป็นผู้ร้ายหลัก! การตายของแม่ของแกเกี่ยวข้องกับ เรลิน และครอบครัวซอนเดอร์สอย่างแน่นอน! เธอตายตากฝีมือของพวกเขา ไม่ต้องสงสัยเลย!" "พ่อ! ใจเย็นๆ!" วิลเลียม ปลอบโยนเขาเมื่อเขาเห็นสีหน้ากระวนกระวายใจของเขา "ฉันไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้! วิลเลียม ฉันรู้ว่าแกชอบ วาเลเรียและฉันรู้ว่าความรู้สึกของแก แต่ได้โปรด พวกเขาฆ่าแม่ของแก แกจะจะไม่ปล่อยศัตรูไปเพียงเพราะความรักใช่ไหม?" "พ่อไม่ต้องห่วง ผมจะไม่ปล่อยศัตรูไป" "แล้วแกสัญญากับฉันไหมว่าคุณจะจัดการกับครอบครัวซอนเดอร์สและแอนเดอร์สัน" เฮย์เดน ยืนกรานที่จะได้คําตอบ