บทที่ 537: ดูเหมือนมีคนอิจฉา

แอนดรูว์ ไมเคิล เรมอนด์ และชายหนุ่มคนหนึ่งกําลังเล่นไพ่ด้วยกันในห้องหมากรุกที่ตั้งอยู่ด้านหลังห้องโถงใหญ่ ดวงตาของ ไมเคิล สว่างขึ้นทันทีเมื่อเขาโบกมือให้ วิลเลียม เมื่อเห็นทั้งคู่เดินเข้าไปในห้อง "วิลเลี่ยม มาแทนที่ฉันหน่อย ฉันต้องไปห้องน้ํา" วิลเลียม รู้ว่าเขาจะไปหา แอ๊บบี้ ดังนั้นเขาจึงยิ้มและนั่งลงเพื่อแทนที่ไมเคิล แอนดรูว์ และ เรมอนด์ ขมขื่นเมื่อพวกเขาเห็นว่า วิลเลียม กําลังเข้าร่วมเกม "มาทําให้ทุกอย่างชัดเจนก่อน ผู้ชนะไม่ได้อะไรเลยมีเพียงผู้แพ้เท่านั้นที่ต้องจ่ายเพิ่ม" "ทําไม?" วิลเลียม หยิบการ์ดขึ้นมาและถามอย่างไม่สะทกสะท้าน "เพราะคุณเล่นสกปรก" เรมอนด์ กล่าวหา วิลเลียม ว่าเป็นเรื่องจริงเมื่อ เรมอนด์ รู้ว่าเขาไม่ได้มีโอกาสต่อต้านเขา  วิลเลียม หัวเราะและดึง วาเลเรีย ลงบนตักของเขา "คุณยึดติดอยู่กับอดีต ผมจะโกงได้อย่างไร" "คุณจะชนะทุกเกมได้อย่างไรโดยไม่แพ้แม้แต่ครั้งเดียว" เรมอนด์ ถามเขา " เราไม่ควรประมาทว่าสมองทํางานอย่างไร คุณจะชนะแน่นอนถ้าคุณเป็นเหมือนผม" "อ๋อ ขอพักหน่อยเถอะ หยุดแก้ตัวสําหรับกลอุบายสกปรกของคุณ" เรมอนด์ ไม่มั่นใจ "เอาล่ะ ผมจะวางมือออกจากการ์ดคืนนี้ คุณสุภาพบุรุษสับ