บทที่ 512: ความขัดแย้งบางอย่าง

พวกเขายังอยู่ในร้านกาแฟของโรงแรมที่ครอบครัวแอนโทนี่เป็นเจ้าของ เรลิน ใส่เสื้อคลุมสีดําขณะที่เธอรีบเข้าไปในห้องส่วนตัวพร้อมหน้ากากปิดบังใบหน้าของเธอ จากนั้นเธอก็เห็น เพสลีย์ พิงโซฟาหนังนุ่ม ๆ ในท่าที่สบาย เธอดึงหน้ากากลงและพูดว่า "ฉันมาสาย!" เมื่อเห็น เรลิน เพสลีย์ พยักหน้าด้วยรอยยิ้ม "ไม่ ฉันเองที่มาเร็ว นั่งก่อน คุณซอนเดอร์ส!" เรลิน ถอดเสื้อโค้ทของเธอออกแล้ววางมันทิ้งไป จากนั้นบริกรคนหนึ่งเข้ามาส่งกาแฟก่อนที่เขาจะปิดประตูและออกไป เรลิน กล่าวด้วยใบหน้าขอบคุณว่า "ขอบคุณมากสําหรับความช่วยเหลือจากคุณและนายแอนโทนี่" "มันไม่มีอะไรเลย ง่ายๆ แค่ปอกกล้วยเข้าปาก พี่ชายของฉันเพิ่งโทรหาฉันและบอกฉันว่าทุกอย่างได้รับการดูแล ตอนนี้ เฮย์เดน จะคิดอย่างแน่นอนว่า วิลเลียม กําลังวางแผนกับ ซาแวนนาห์ เพื่อประโยชน์ของวาเลเรีย เขาจะไม่เชื่อ วิลเลียม อีกต่อไป" "ดีใจที่ได้ยินเช่นนั้น!" เรลิน ถอนหายใจด้วยความโล่งอก "ทั้งคุณและคุณแอนโทนี่ มีความสามารถมากที่จะช่วยให้ฉันคิดถึงความคิดเช่นนี้ได้ ไม่อย่างนั้นคราวนี้ฉันจะเดือดร้อน"  " คุณซอนเดอร์ส คุณประจบฉันมากเกินไปและคุณได้ประเมินความสามารถของฉันมากเกินไป ฉันเพิ่งบ