บทที่ 480: บอกความจริง

อาร์เชอร์หัวเราะแบบลวงๆ  ก่อนที่เขาจะพูดอะไรวิลเลียมก็บ่นทันทีว่า "เธอรังแกผมก่อน ดูสิเธอยังคงบีบหน้าผมอยู่! คุณรู้ไหมว่าเราไม่ได้โจมตีใบหน้าของศัตรูเมื่อเราต่อสู้ดังนั้นคุณควรช่วยฉันแทน!" "คุณ... คุณตัวแสบ! วิลเลี่ยม คุณจะไร้ยางอายได้อย่างไร?" วาเลเรียกระทืบเท้าของเธอด้วยความโกรธ หนึ่งในนั้นคือลูกสาวของอาร์เชอร์ และอีกคนเป็นลูกเขยของเขา ดังนั้นเขาจึงไม่กล้าที่จะทําให้พวกเขาขุ่นเคืองใด ๆ ของ ดังนั้นเขาจึงยิ้มอย่างงุ่มง่ามและพูดว่า"เอิ่ม... วาเลเรีย! พ่อมีบางอย่างที่จะคุยกับวิลเลียมตอนนี้ ดังนั้นปล่อยให้เราอยู่คนเดียวสักหน่อยโอเคไหม" วิลเลียมหัวเราะอย่างภาคภูมิใจเมื่อเห็นว่าอาร์เชอร์ไม่ได้ช่วยวาเลเรีย จากนั้นเธอก็กรีดตาใส่เขาและพูดว่า "จําไว้ว่าคืนนี้ฉันจะลงโทษคุณ!" เธอจากไปอย่างโกรธจัดหลังจากข่มขู่วิลเลียม ในขณะเดียวกันวิลเลียมเชิญอาร์เชอร์ให้นั่งลงและเทถ้วยชาให้เขา "เอ่อ ผมกําลังจะมองหาคุณ แต่คุณมาที่นี่แทน." "คุณกําลังตามหาผม เพราะแม่ของคุณใช่ไหม?" อาร์เชอร์ถาม "ใช่!" "ผมด้วย เลมอนต์ก็โทรหาผมเช่นกัน อนิจจา! ผมไม่เคยคาดคิดมาก่อนเลยว่าอะไรจะออกมาเป็นแบบนี้..." อาร์เชอร์ถอนหายใจ " เมื่อ