บทที่ 466: จงใจ

เบรลินน์โทรหาวาเลเรียก่อนออกจากสนามกอล์ฟ " คุณ แม่ของฉันต้องการเลี้ยงอาหารค่ําเพื่อเฉลิมฉลอง คืนนี้คุณว่างไหม?" ลูเซียนขอให้เบรลินน์แจ้งวาเลเรียเกี่ยวกับเรื่องนี้ดังนั้นวาเลริสจึงไม่ปฏิเสธ "ใช่ คืนนี้ฉันว่าง" "ฉันจะบอกเธอและแจ้งให้คุณทราบสถานที่จัดอาหารเย็นในภายหลัง" หลังจากวาเลเรียวางสายโทรศัพท์ แอ๊บบี้ถามเธอว่า "แม่ของเธอเป็นอดีตผู้ช่วยส่วนตัวของคุณหรือเปล่า?" "อ๋อ ใช่!" เธอพยักหน้า " เธอเคยทําสิ่งต่าง ๆ ที่ยากมากสําหรับคุณมาก่อนหรือเปล่า? ทําไมท่าที่ถึงเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน" แอ๊บบี้รู้ว่าลูเซียนปฏิบัติต่อวาเลเรียอย่างไรเมื่อฝ่ายหลังไปขอความช่วยเหลือจากเธอ วาเลเรียยิ้มและพูดว่า "ฉันไม่รู้ แต่ผู้คนเปลี่ยนไปตลอดเวลา บางทีเธออาจจะรู้อะไรบางอย่าง?" "ไม่ ฉันไม่เชื่อข้อแก้ตัวดังกล่าว ฉันไม่โง่ เธอเป็นพี่น้องแท้ๆ ของเบรลินน์หรือเปล่า" เรย์มอนด์ตอบขณะขับรถว่า "ไม่ เลมอนต์รับเลี้ยงเธอและเลี้ยงดูเธอกับลูเซียน และเธอไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆ ของพวกเขา" "เป็นอย่างนั้นเหรอ? โอ้ไม่! พวกเขาจะละทิ้งเธอได้อย่างไร? พวกเขาชั่วร้ายเกินไป!" แอ๊บบี้พินาศเบรลินน์ เขาส่ายหัวและพูดว่า "ผมไม่รู้ว่าพวกเขาเป็นใคร ลุงแซ