บทที่ 435: ให้อภัยไม่ได้

วาเลเรียมองวิลเลียมด้วยดวงตาที่เปิดกว้างด้วยความไม่เชื่อ "คุณบ้าหรือเปล่า?" ไม่ เขาไม่ได้บ้า เขาจะไม่ทําเรื่องตลกเช่นนี้ ดังนั้นเขากําลังบอกความจริงกับเธอหรือไม่? เธอกอดเขาและพูดว่า "สามี! วิลเลียม! กัดฉัน! รีบกัดฉันเพื่อให้ฉันรู้ว่าฉันไม่ได้ฝันหรือหลอนไป!" เขาก้มศีรษะลงอย่างช่วยไม่ได้และกัดริมฝีปากของเธอ เธออุทานว่า "แม่ของฉันยังมีชีวิตอยู่จริงหรือ? เธออยู่ที่ไหน" "เธออยู่ในโรงพยาบาล! เธอสบายดี ไม่ต้องกังวล!" "เกิดเรื่องอะไรขึ้นเนี่ย?" เธอถามซ้ําแล้วซ้ำอีก "มันเป็นเรื่องยาว แต่ผมจะสรุปให้คุณ แม่ของคุณรู้ว่าจูลี่และโรนัลด์กําลังวางแผนต่อต้านเธอดังนั้นเธอจึงเข้าร่วมกับลูเซียนและแสร้งทําเป็นตาย หลังจากนั้นเธอก็อยู่ในอาการโคม่าไม่กี่เดือนและเธอก็ตื่นขึ้นมา" "โอ้พระเจ้า! ฉันอยากเจอแม่ของฉันตอนนี้! ฉันคิดถึงเธอ! ฉันคิดถึงเธอมาก!" เธอแทบรอไม่ไหวที่จะได้พบนาตาลี "ใจเย็นๆ... ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่คุณจะพบเธอ คุณยังมีบางอย่างที่ต้องจัดการ ขอเวลาให้เวลากับผมหน่อย และผมจะทรงปล่อยให้คุณและแม่ของคุณค์ได้กลับมาพบกันอีกครั้ง เชื่อฉันเถอะ!" เธอรู้ว่าเขาต้องวางแผนอะไรบางอย่าง ดังนั้นเธอจึงไม่รบกวนเขาเกี่ยว