บทที่ 402: เสแสร้งได้ดี.

วิลเลียมขมวดคิ้วหลังจากอ่านข้อความของแอนดรูว์ มันหายากที่จะเห็นใครบางคนห่อตัวแน่นในห้องในวันที่อากาศร้อน เห็นได้ชัดว่ามีบางอย่างผิดปกติกับเธอ เขาตอบทันทีว่า "ผมเข้าใจแล้ว ผมจะส่งคนมาจับตาดูเธอ" หลังจากเห็นคําตอบของวิลเลียม แอนดรูว์ก็โล่งใจมากพอที่จะต้อนรับแอ๊บบี้และวาเลเรียพร้อมกับเรย์มอนด์ ทันทีที่แอ๊บบี้และวาเลเรียลงจากรถเจ้าหน้าที่ก็พาพวกเขาไปยังสถานที่นั้น แอนดรูว์ทักทายวาเลเรียและแอ๊บบี้ด้วยรอยยิ้มเมื่อเห็นพวกเขามาและพูดว่า "ป้าวาเลเรีย แอ๊บบี้ ยินดีที่ได้พบคุณทุกคน!" วาเลเรียหัวเราะเยาะและพูดว่า "คุณไม่จําเป็นต้องพูดกับฉันอย่างเป็นทางการ แค่เรียกฉันด้วยชื่อของฉัน" เรย์มอนด์หัวเราะและตอบว่า "ผมจะไม่เรียกคุณว่าป้าของผม คุณอายุน้อยกว่าผมดังนั้นมันจึงแปลกที่จะพูดกับคุณอย่างเป็นทางการ" "ดูพฤติกรรมของคุณ เราควรปฏิบัติต่อผู้อาวุโสด้วยความเคารพ คุณไม่รู้เหรอ?" แอนดรูว์จ้องมองเรย์มอนด์ เรย์มอนด์ไม่ได้จริงจังกับมัน เขาหัวเราะอย่างมีความสุขและพูดว่า "ไม่ใช่ว่าผมจะไม่พูดกับเธอแบบนี้ เธอเป็นคนที่ไม่ยอมให้ผมทําเช่นนั้น อย่างไรก็ตามลุงของผมไม่ได้อยู่ที่นี่ดังนั้นผมจะไม่พูดกับเธออย่างเป็นทางการ"