บทที่ 394: ไม่เคยอยู่ในความฝันอันเวิ้งว้างของเขา

กลับมาที่บ้านไร่ที่เงียบสงบนาตาลีฟื้นตัวจากอาการปวดหัวที่รุนแรงอีกครั้ง เธอเปียกโชกไปด้วยเหงื่อ เธอไปยังห้องน้ําเพื่ออาบน้ํา และเธอเห็นเงาสะท้อนของเธอในกระจกยังคงสง่างามตามปกติ เธออายุห้าสิบปีแล้ว แต่ดูเหมือนว่าเธอจะไม่แก่สักวันตั้งแต่อายุสามสิบปี หลังจากอาบน้ําร้อนนาตาลีรู้สึกกระปรี้กระเปร่ามากขึ้นและความทรงจําที่จางหายไปก็เริ่มกลับมาหาเธอทีละเล็กทีละน้อย เธออดไม่ได้ที่จะนึกถึงอาร์เชอร์โดยเฉพาะอดีตของเธอกับเขาใบหน้าที่หล่อเหลา ความอ่อนโยนอันอ่อนหวานและการทรยศของเขา มันยังคงทําร้ายเธอทุกครั้งที่เธอคิดถึงมัน เธอถูกขังอยู่ในความมืดเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของอาร์เชอร์และซาแวนนาห์ มันนานจนกระทั่งซาแวนนาห์ตั้งครรภ์และมาอวดเธอเกี่ยวกับเรื่องนี้ โดยธรรมชาติแล้วนาตาลีรู้สึกหดหู่ใจกับเรื่องนี้ ตั้งแต่นั้นมาเธอต่อสู้กับอาร์เชอร์หลายครั้งและทุกครั้งที่เธอสัญญาว่าเธอคือความรักในชีวิตของเขา เขายังรับรองกับเธอว่าเขาจะแต่งงานกับเธอ แต่ในที่สุดเขาก็เป็นคนที่ผิดสัญญาของเขาเอง การตายคลอดในภายหลังทําให้เธอเสียใจอีกครั้ง เมื่อเธอต้องการใครสักคนที่จะดูแลเธอมากที่สุดอาร์เชอร์ก็พล่ามเรียกเธอว่าแม่ที่ไร้หัวใจที่