บทที่ 355: โคมลอย

เลมอนต์นั่งลงครู่หนึ่งจนกระทั่งกวินโทรหาเขา "คุณไม่ได้บอกว่าคุณจะให้ผมพบกับวาเลเรียเหรอ?ผมจะได้พบเธอเมื่อไหร่" "อาจจะไม่กี่วันต่อมา ตอนนี้คุณบราวน์อารมณ์ไม่ดีแล้ว" "โอ้" กวินกล่าว "เธอไม่เป็นไรเหรอ?" "ผมยังไม่ได้เห็นเธอเลย ผมโทรหาเธอตอนนี้และเธอก็ดุผม" "แค่ปล่อยให้เธอเป็น เธอต้องทําตัวแบบนี้เพราะสิ่งที่เฮย์เดนพูดเมื่อวานนี้ ลองนึกภาพว่าอารมณ์ของเธอจะแย่แค่ไหน คุณคิดว่าพวกเขาจะเลิกกันไหม" "ผมไม่คิดว่ามันจะง่ายขนาดนั้น" เลมอนต์พูดตามความจริง "เธอยังยืนกรานที่จะอยู่กับเขาหลังจากรู้ความจริงหรือไม่" กวินตกตะลึง "เธอดื้อรั้นพอๆ กับอาร์เชอร์ ไม่ใช่ว่าฉันโหดร้าย แต่ผมอยากให้เธอมีความสุขด้วย แม่ของเธอฆ่าแม่ของวิลเลียมวิลเลียมจะทําอย่างไรถ้าเขารู้เรื่องนี้? นอกจากนี้พวกเขาเกี่ยวข้องกันในทางหนึ่งและไม่เหมาะสมสําหรับพวกเขาที่จะอยู่ด้วยกัน" "ใช่ผมเคยคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ด้วย แม้ว่าวิลเลียมจะไม่ได้ติดตามอาชญากรรมของแม่ของเธอ แต่พวกเขาก็ยังคงเป็นญาติกัน... นอกจากนี้ยังมีเรย์มอนด์ด้วย นี่เป็นความยุ่งเหยิงอย่างสมบูรณ์" เมื่อเอ่ยถึงเรย์มอนด์ กวินก็ถอนหายใจและพูดว่า "ฉันต้องบอกคุณบางอย่าง ซาแวนนาห์กลับมา