บทที่ 324: ไม่มีวันปล่อยจูลี่ไป

หลังจากติดตามรถฮัมเมอร์นานกว่าหนึ่งชั่วโมง ในที่สุดรถก็หยุด บอดี้การ์ดลงจากรถขณะลากชายตาเดียวและผู้สมรู้ร่วมคิดของเขาออกไป พวกเขาถูกมัดไว้ในขณะที่พวกเขาถูกโยนเข้าไปในรถฮัมเมอร์ และพวกเขาพยายามทําข้อตกลงกับบอดี้การ์ดของวิลเลียมอย่างไม่สบายใจ "พวกคุณทุกคนเป็นส่วนหนึ่งของแก๊งด้วยใช่ไหม? เราทุกคนมาจากครอบครัวเดียวกัน นี่อาจเป็นความเข้าใจผิดหรือเปล่า?" บอดี้การ์ดของวิลเลียมไม่ต้องการเสียเวลาพูดคุยกับพวกเขาดังนั้นพวกเขาจึงปิดปากเพื่อปิดปากพวกเขา เมื่อเห็นว่าผู้ลักพาตัวถูกดึงออกจากรถเลมอนต์ก็หยุดรถเช่นกัน วาเลเรียเปิดประตูรถอย่างรีบร้อนและเดินขึ้นไปหาพวกเขา บอดี้การ์ดลากผู้ลักพาตัวสองคนไปที่ห้องใต้ดินของวิลล่า พวกเขานอนลงบนพื้นพื้นในขณะที่อ้าปากค้างเพื่ออากาศ เมื่อพวกเขาเห็นวาเลเรียเข้ามาทั้งคู่ก็ตกตะลึง "คือ... พวกเขาเป็นคนของคุณ?" ทั้งสองคนเป็นเหมือนหนูในกับดัก บอดี้การ์ดทักทายวาเลเรียด้วยความเคารพ "สวัสดีครับคุณบราวน์!" เธอไม่พูด เมื่อเลมอนต์เข้ามาเขาก็ยกขาขึ้นและกระทืบผู้ลักพาตัวสองคนที่ถูกมัดไว้  เสียงกรีดร้องของพวกเขาดังก้องอยู่ในห้องใต้ดิน แขนของชายตาบอดหัก แต่เลมอนต์ไม่หยุดและเหยียบย่