บทที่ 304: เปล่งประกายราวกับดวงดาวบนท้องฟ้า

ในโรงแรมวูล์ฟกรุ๊ปวิลเลียมพาวาเลเรียไปที่ห้องพักของโรงแรมด้วยมือของเขา ไม่มีคนนอกอยู่รอบๆ ดังนั้นเขาจึงเอื้อมมือออกไปจับเธอไว้ในอ้อมแขนของเขา "ฉันได้ยินมาว่าคุณโดนแจ็คพอตวันนี้ ให้ฉันตอบแทนคุณด้วยการจูบ!" วาเลเรียไม่ปฏิเสธอะไร แต่เธอเงยหน้าขึ้นจูบเขาแทน ขณะที่ทั้งสองคนสนิทสนมกันประตูก็ถูกผลักแล้วเปิดออก แอบบี้เห็นทั้งสองคนกอดกันและจูบกันทันทีที่เธอเปิดประตู เธอกรีดร้องและปิดประตู "ฉันไม่เห็นอะไรเลย โปรดดําเนินการต่อ!" วาเลเรียหน้าแดง แต่ดูเหมือนวิลเลียมไม่สนใจ เขายังคงกอดเธอไว้ในอ้อมแขนของเขา "เราอยู่ด้วยกันมานานแล้ว ดังนั้นมันจะไม่ปกติที่พวกเราเราจะจูบกัน" "คุณไร้ยางอายมากเลยนะ!" เธอผลักเขาออกไปและลุกขึ้นเพื่อเปิดประตู แอ๊บบี้ยืนอยู่ข้างนอกขณะปิดตา วาเลเรียยกมือไหว้และพูดว่า "หยุดได้แล้ว!" แอบบี้ติดลิ้นของเธอออกมาที่วาเลเรีย "ผมเคยได้ยินเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ ขอแสดงความยินดีกับประธานบราวน์!" "หยุดล้อเลียนฉันนะ!" เธอดึงแอ๊บบี้เข้าไปในห้องและนั่งลง วิลเลียมทักทายแอบบี้ราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นและยังคงเลื่อนดูโทรศัพท์ของเขาต่อไป แอบบี้เห็นเขาทําตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นและทํา