บทที่ 257: ไม่มีความหวังมากไปกว่านี้

ทันใดนั้นใบหน้าของวาเลเรียก็เปลี่ยนไปเมื่อคิดเช่นนี้ หากเป็นเช่นนั้นจูลี่และลูกสาวของเธอเป็นฆาตกรที่ฆ่าแม่ของเธอทางอ้อม ลูเซียนเห็นการเปลี่ยนแปลงในสีหน้าของเธอและถามว่า "คุณบราวน์ คุณคิดอะไรอยู่หรือเปล่า" วาเลเรียพยักหน้า เธอไม่รู้ว่าทําไม แต่เธอเชื่อใจลูเซียนแม้ว่าพวกเขาจะไม่ค่อยคุ้นเคยกัน เธอบอกลูเซียนเกี่ยวกับสถานการณ์ของแม่ก่อนที่เธอจะเสียชีวิต ลูเซียนตกใจมาก "เธอไม่ได้ล้มป่วยอย่างค่อยเป็นค่อยไปเหรอ? มันเป็นความเจ็บป่วยอย่างกะทันหัน? นั่นไม่ใช่เรื่องปกติ..." " ใช่ แม้ว่าเธอจะมีสุขภาพไม่ดีมาก่อน แต่เธอก็อ่อนแอเท่านั้นและไม่มีอาการอื่น ๆ ในตอนนั้น พ่อของฉันขอให้เธอมอบความรับผิดชอบของบริษัทให้กับเขาเพื่อลดภาระของเธอ เพื่อที่เธอจะมีเวลาดูแลร่างกายที่ป่วยของเธอ เธอเพียงส่งมอบทุกอย่างของบริษัทให้เขาในภายหลัง" วาเลเรียเล่าว่า "ฉันไปกับแม่ของฉันในต่างประเทศ และเราอยู่ที่นั่นประมาณสามเดือน เธอมีสุขภาพดีมากในช่วงเวลานั้น เธอเคยหมดลมหายใจเพียงแค่ก้าวเดิน แต่เมื่อเราอยู่ต่างประเทศเธอก็สามารถปีนภูเขาได้เช่นกัน..." "อย่างไรก็ตาม เธอเริ่มรู้สึกวิงเวียนอีกครั้งเมื่อเธอกลับจากต่างประเทศ..." วาเลเรี