บทที่ 21: ผู้ชายปากร้าย

วิลเลียมอดไม่ได้ที่จะปาดน้ำตาของวาเลเรีย เขาพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน "เก็บน้ำตาของคุณไว้! น้ำตาไม่ได้ช่วยอะไร บอกผมหน่อย ใครทำแบบนี้กับคุณ?" วาเลเรียไม่สามารถพูดอะไรได้ เธอเม้มริมฝีปากและเอนตัวเข้าไปในอ้อมแขนของวิลเลียม แล้วร้องไห้อย่างขมขื่น เธอพยายามกลั้นน้ำตาอย่างหนัก เมื่อเธอถูกสอบสวนและดุด่าโดยโรนัลด์ เธอบอกตัวเองว่าอย่าร้องไห้ เพราะน้ำตาจะไม่ช่วยอะไร แต่เมื่อต้องเผชิญกับคำถามของชายตรงหน้า เธอก็ไม่สามารถกลั้นน้ำตาที่ไหลลงมาราวกับแม่น้ำที่ไม่มีใครขวางกั้นได้อีกต่อไป น้ำตาของเธอเปียกเสื้อผ้าของวิลเลียม ตัวเขาเริ่มแข็งทื่อ เมื่อรู้สึกถึงความร้อนจากน้ำตาของวาเลเรีย ครึ่งชั่วโมงต่อมา วาเลเรียก็ขึ้นรถของวิลเลียม เขาปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับรถอีกคันภายในสองสามชั่วโมง เขาขับรถมายบัคในตอนเช้า แต่ตอนนี้เขากำลังขับรถเบนท์ลีย์ใหม่เอี่ยม วาเลเรียมองดูวิลเลียมอย่างไม่เชื่อสายตาด้วยดวงตาที่บวม "เขาขอยืมของคนอื่นด้วยเหรอ?" "ใช่แล้ว!" "ใครในโลกที่จะใจกว้างถึงขนาดยอมให้เขายืมรถราคาแพงแบบนี้? เขาคงเคยคบกับผู้หญิงรวยๆ หลายคน" วาเลเรียคิด วาเลเรียรู้สึกรังเกียจในใจ วิลเลี่ยมนั่งอยู่ในรถและมองดูเธอด้วยความสมเ