บทที่ 185: ไม่มีใครสามารถใช้เขาได้

เขาไม่สนใจเต้นเลย แต่เขาต้องเต้นรำกับเพสลีย์เพราะเธอเคยช่วยเฮย์เดนมาก่อน ระหว่างการเต้นทั้งหมด จิตใจของวิลเลียมไม่อยู่กับตัว และมันแย่ลงเมื่อเขาเห็นวาเลเรียและฮาร์ดีเต้น เพสลีย์สามารถบอกได้ว่าเขาฟุ้งซ่านและเธอถามว่า "คุณมีอะไรในใจหรือเปล่า" “เปล่า!” เขาส่ายหัว เนื่องจากเขาไม่ต้องการพูดอะไร เพสลีย์จึงไม่สามารถยุ่งกี่ยวกับเรื่องนี้ได้ เธอสังเกตเห็นว่าฮาร์ดี้และวาเลเรียเต้นรำด้วยกันได้ดี และเธอก็อดหัวเราะไม่ได้ "คุณบราวน์เต้นเก่งมาก พี่ชายของฉันชอบเธอมากจริงๆ" “หืม?” วิลเลียมขมวดคิ้วเล็กน้อย เพสลีย์สังเกตเห็นการขมวดคิ้วของเขา และเธอก็นึกถึงการสนทนาของเขากับวาเลเรียเมื่อครู่นี้ เธอยิ้มและอธิบาย “พี่ชายของฉันไม่เคยสนใจสาวๆ เท่านี้มาก่อน นับประสาอะไรกับจะเชิญพวกเขาไปเต้นรำ คุณบราวน์ เป็นข้อยกเว้นสำหรับเขา” วิลเลียมมีความประทับใจที่ดีต่อเพสลีย์ ผู้อ่อนโยน สุภาพ และฉลาด แต่เขารู้สึกไม่มีความสุขอย่างยิ่งเมื่อได้ยินสิ่งที่เธอพูด เพสลีย์ดูเหมือนจะไม่รู้สึกไม่พอใจและพูดต่อ “เพื่อจะได้ใกล้ชิดกับนางสาวบราวน์ ไม่เพียงแต่เขาทำงานกับพ่อของเธอเท่านั้น แต่เขายังได้แต่งตั้งเธอเป็นนักออกแบบให้กับสองบริษัทเ