บทที่ 180: ความมั่งคั่ง

มาร์คัสหันกลับมาขณะที่วิลเลียมเดินช้าๆ มือสองข้างของเขาล้วงอยู่ในกระเป๋า “ไม่ว่าวิลเลียมจะไปไหน เขาก็ดูเหมือนงานศิลปะที่สวยงามเสมอ” ไมเคิลยกย่อง "อุ๊ย! ไร้สาระอะไร มันคือเสน่ห์ทางเพศของเขา! คุณไม่เห็นความทะลึ่งของเขาเลยเหรอ" ขณะที่พวกเขากำลังคุยกัน วิลเลียมเดินไปหาพวกเขาและถามว่า "พวกคุณคุยอะไรกันอยู่ดูมีความสุขมาก" ริชาร์ดยิ้มและพูดว่า "เอาละ คืนนี้คุณไม่คิดว่าวาเลเรียจะสวยขนาดนี้เลยหรือ" “ใช่ วาเลเรียสวยมาก ผมไม่เคยเห็นเธอแต่งตัวแบบนี้มาก่อนเลย” ไมเคิลร่วมวง วิลเลียมนั่งลงและมองตามสายตาของริชาร์ดและไมเคิล ดวงตาของเขาเป็นประกายเมื่อเห็นวาเลเรียที่กำลังทำอาหารกับแอบบี้ แอบบี้สังเกตเห็นวิลเลียมและพูดว่า "นี่ วิลเลียมมาแล้ว! เขามองเธออยู่ ฉันบอกไม่ได้ว่าเขาเสียใจหรือเปล่า" ทันทีที่แอบบี้จบประโยคของเธอ วิลเลียมก็เบือนหน้าหนีทันที “โห คืนนี้คุณสวยมาก แต่วิลเลียมกลับไม่มีปฏิกิริยาอะไรเลย บ้าจริง!” แอบบี้พึมพำ "ฉันไม่เชื่อว่าเพสลีย์จะสวยเท่าเธอ!" ในอีกด้านหนึ่ง วิลเลียมนั่งลงราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นหลังจากมองไปที่วาเลเรีย ริชาร์ดจงใจถามเขา... “วาเลเรียสวยมากใช่ไหม? คุณเสียใจที่เลิกกับเธอไห