บทที่ 171: ค่าธรรมเนียมการบอกเลิกหนึ่งพันล้าน

การเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันของเขาทำให้แอบบี้ตกใจ “ทำไมคุณถึงดุจัง คุณคิดว่าคุณเป็นใคร?” “ถ้าคุณไม่เชื่อก็ลองดู” ไมเคิลมองเธออย่างเย็นชา เขาร่าเริงและมีอารมณ์ขันต่อเธอเสมอ ดังนั้นการเปลี่ยนแปลงท่าทีจึงทำให้เธอรู้สึกกลัว “บ้าอะไร! ใครมารังแกฉันด้วยก็ได้เหรอ? ถ้าคุณไม่ใช่พี่เขยฉัน ฉันคงไม่มาหาคุณเพื่อขอความช่วยเหลือหรอก! ไปกันเถอะ วาเลเรีย!” แอบบี้ จับมือ วาเลเรีย และจากไป ไมเคิลนั่งบนเก้าอี้ด้วยใบหน้าที่ดูน่ากลัว เขาดูเหมือนปีศาจที่เพิ่งฟื้นจากนรก แอบบี้ดึงวาเลเรียออกจากสำนักงานกฎหมายของไมเคิล และขึ้นรถของเธอด้วยความโกรธ “ไอ้ไมเคิลนั่นมันคิดว่าเป็นใครถึงมาขู่ฉัน” “เอาล่ะ ใจเย็นๆ ฉันมีเงิน คุณสามารถใช้มันก่อน เขาไม่สามารถตัดบัตรของคุณออกตลอดชีวิตของคุณได้ใช่ไหม?” วาเลเรียเกลี้ยกล่อมเธอ “ก็ฉันทำอะไรไม่ได้แล้ว” แอบบี้สตาร์ทเครื่องยนต์แล้วจากไป ทันใดนั้น วาเลเรียได้รับโทรศัพท์จากบ๊อบบี้ “คุณหนูบราวน์ นี่พี่บ๊อบบี้พูดเองนะ คุณพอจะว่างไหม” “ค่ะ ฉันมีเวลา มีอะไรหรือเปล่า” “โอเคครับ ผมอยากคุยกับคุณเป็นการส่วนตัว คุณสามารถเลือกสถานที่ได้” วาเลเรียให้ที่อยู่ร้านกาแฟแถวๆ นั้นแก่เขา และแอ็บบี้ก็พาเธ