บทที่ 160: วันที่น่าจดจำ

ขณะที่เพสลีย์ยังคงครุ่นคิดอยู่ ประตูห้องนั่งเล่นก็เปิดออก และฮาร์ดี้ก็เดินออกไปพร้อมมือทั้งสองข้างในกระเป๋าของเขา “กลับมาแล้วเหรอ” “พี่คะ ทำไมวันนี้ถึงอยู่บ้าน” เพสลีย์ ถามอย่างสับสน "ทำไมพี่จะอยู่บ้านไม่ได้ โอ้ ใช่แล้ว ใครเป็นคนมาส่งน้อง" “วิลเลียมค่ะ!” เพสลีย์ตอบกลับ “วิลเลียม?” ฮาร์ดีรู้สึกประหลาดใจ “ทำไมน้องถึงคิดที่จะอยู่กับเขา” “ทำไมน้องจะอยู่กับเขาไม่ได้ พี่เกลียดเขาเหรอ?” เพสลีย์ ถามพร้อมกับเลิกคิ้วสูง “ไม่ พี่จะเกลียดเขาทำไม พี่แค่ไม่คิดว่าเขาจะเป็นผู้ชายแบบที่น้องชอบ” “จริงเหรอ แล้วคิดว่าผู้ชายที่น้องชอบเป็นแบบไหนล่ะ?” “พี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่พี่ได้ยินมาว่าไม่มีใครต้านทานความหล่อและเสน่ห์ของเขาได้ พี่ไม่เคยคิดเลยว่าน้องจะตกเป็นเหยื่อของเขาอีก น้องควรดูแลตัวเองให้ดีกว่านี้ เขาเป็นเพลย์บอยชื่อดังที่รักผู้หญิงทุกคนที่เขาพบ น้องควรทำให้แน่ใจว่าน้องจะไม่หลงเสน่ห์ของเขามากเกินไป” “นั่นจะไม่เกิดขึ้น ถ้าน้องตกหลุมรักเขาอย่างลึกซึ้ง เขาจะตกหลุมรักน้องอย่างลึกซึ้งเช่นกัน” เพสลีย์กล่าวอย่างมั่นใจ เมื่อฟังคำตอบของเธอ ฮาร์ดี้ก็ส่ายหัว “เอาล่ะ ถือว่าพี่ไม่ได้พูดอะไรละกัน” เพสลีย์เดินผ่านฮ