บทที่ 1529

เมื่อนาตาลีกลับมาที่บริษัทกับอาร์เชอร์เธอก็ยิ่งโกรธมากขึ้นเมื่อคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนั้น นาตาลีบ่น "เรย์มอนด์ไปไกลเกินไป เขากล้าพยายามหลอกลวงเราได้อย่างไร เราไม่สามารถปล่อยให้เขาดําเนินต่อไปแบบนี้ได้ ฉันต้องส่งเขาไปนัดบอด" อาร์เชอร์ส่ายหัวด้วยรอยยิ้มและพูดว่า "ที่รัก คุณไม่ควรยุ่งเกี่ยวกับเรื่องของเขา ปล่อยให้เขาเป็น" "คุณไม่สามารถปล่อยให้เขาทําอะไรก็ได้ที่เขาต้องการ! คุณอยากเห็นเขาอยู่คนเดียวไปตลอดชีวิตจริงๆหรือ" นาตาลีไม่เห็นด้วยอย่างหนักแน่น อาร์เชอร์ถอนหายใจและพูดว่า "ฉันไม่คิดว่าเรย์มอนด์เป็นฝ่ายผิดที่นี่ คุณอาจมี... วันนี้เข้าใจเขาผิด" "ฉันเข้าใจเขาผิดเหรอ? ทําไมคุณถึงพูดอย่างนั้น?" "ฉันคิดว่าผู้หญิงที่เรย์มอนด์พบในวันนี้คือผู้หญิงที่วิลเลียมแนะนําให้เขารู้จัก" นาตาลีไม่เชื่อเลย "ทําไมคุณถึงคิดอย่างนั้น?" "ฉันบอกได้จากสัญชาตญาณของฉัน! เรย์มอนด์อาจจะทําให้วิลเลียมขุ่นเคืองอยู่อย่างใดอย่างหนึ่ง ดังนั้นเขาจึงเล่นตลกกับเรย์มอนด์" "วิลเลียมไม่ใช่คนแบบนั้น คุณไม่จําเป็นต้องปกป้องเรย์มอนด์ เขาทําในสิ่งที่เขาทําเพราะเขาไม่ต้องการแต่งงาน" อาร์เชอร์ส่ายหัวด้วยรอยยิ้มที่ขมขื่น "คุณกําล